Ona 2013

8.5/10 – W kinie o miłości zostało już opowiedziane na każdy możliwy sposób. Długo myślałem, że żaden melodramat już mnie nie zaskoczy, ale ostatnio zrobił to Spike Jonze. Miłość do systemu operacyjnego – tego jeszcze nigdy nie było i pewnie sporo poczekamy jeszcze na równie świeży i trafny scenariusz. Jonze trafił idealnie z pomysłem w rzeczywistość w jakiej żyjemy.
„Ona” zmusza do myślenia, stawia wiele pytań o granice miłości, o granice postępu technologicznego, o różnice pomiędzy człowiekiem a sztuczną inteligencją i o prawdziwość ludzkich emocji. Film łączy motywy z klasycznych romansów, z motywami z „Łowcy androidów” czy „A.I. Sztuczna inteligencja”. Jest jednocześnie poruszająca i zabawna, abstrakcja łączy się tu z rzeczywistością. Film ten jest też świetną rozrywką – wciągająca fabuła, piękne zdjęcia i muzyka i prawdziwy, szczery bohater wykreowany przez Joaquina Phoenixa, no i idealnie brzmiący głos Scarlett Johansson.

Ciekawa wizja przyszłości – Solidny film z dobrym aktorstwem. Głos Scarlett idealnie pasował do Samanthy. Wizja przyszłości, która jest jedną z wielu jaka może spotkać społeczeństwo co raz bardziej zaangażowane w życie wirtualne niż realne. Spike Jonze odwalił kawał dobrej roboty. 8/10

Ciekawy pomysł i kapitalny Phoenix.

Historia wrażliwca który po rozstaniu z żoną (ten jeden wątek można było nieco dokładniej przybliżyć) zaczyna wchodzić w coraz głębszą relację ze świeżo zainstalowanym systemem operacyjnym. Ciepła, melancholijna i błyskotliwa opowieść o stopniowym dojrzewaniu relacji, opowiedziana z odświeżającego dystansu tematyki SI i wpływu nowoczesnych technologii na nasze życie.

Poza wszystkim, pięknie chwyta miejsce, gdzie rodzi się miłość niemożliwa – między przypadkiem a bezlitosną konsekwencją czasu. Zamieniłbym Ivonę na Samanthę.