Halloween – 20 lat później 1998

Celowo pomijam w tym roku części IV, V i VI i po obejrzeniu II przechodzę od razu do VII. Obecność Jamie Lee Curtis zdecydowanie podnosi poziom filmu, chociaż brak już klimatu dwóch pierwszych części.

Powróciło trochę grozy i napięcia ale nie wiem czy za sprawą troszkę lepszego pomysłu czy za sprawą Jamie Lee Curtis.

Lipa, uważam, że ta seria jest już martwa, zarówno w tej części jak i następnej brakuje tego świetnego klimatu każdego poprzedniego filmu. Wynika to pewnie z faktu, że poprzednie części ,oprócz jednej powstały w latach osiemdziesiątych.

20 lat p.ostateczne starcie.Scena spotkania braciszka z siostrzyczką w drzwiach miażdży! Jednak zdecydowanie bardziej miażdży końcowe starcie! JESTĘ UCHACHANA^^

"Powrót Michaela Myersa II" – Trzy lata po słabszej szóstce przyszedł czas na kolejną część. Twórcy postanowili porzucić wątki z części 4-6 i stworzyć coś nowego. Myślę, że jak najbardziej im sie to udało. Za reżyserię wziął się Steve Miner, stworzył on wcześniej bardzo dobre dwie części "Piątku trzynastego" (drugą i trzecią), a także świetny "Dom". Tutaj także pokazał, że ma smykałkę do horrorów. Czuć trochę było Jasona, motyw z tym, że najpierw ofiara znajduje trupa, krzyczy i dopiero później zostaje zabijana lub mocno okaleczona, to akurat wyszło na plus. Kolejnym atutem jest Jamie Lee Curtis, wypadła dość dobrze, wczuła się w '20 lat później'. Solidny horror, dużo suspensu, trochę krwi, dobra muzyka i co najważniejsze nie nudzi, tak jak poprzednie części trwa krótko – trochę ponad 80 minut.