Filmy basen, deszcz, bar, ogień

Tom, 28-letni zblazowany przystojniak, żyjący klimatem nocnego Paryża, właśnie przejął po ojcu biznes - nielegalny handel nieruchomościami. Życie Toma to niebezpieczni znajomi, przemoc, kosztowne garnitury i piękne kobiety, mocne używki i szybkie samochody - pociągająca, ale ciemna strona Paryża. Przypadkowe spotkanie ze znajomym z przeszłości powoduje, że Tom zaczyna inaczej patrzeć na siebie i swoje otoczenie. Świadomość, że być może ma i marnuje talent muzyczny, budzi w nim tęsknotę do innego, lepszego świata...

Agenci służb specjalnych Andrzej (Robert Więckiewicz) i Siejka (Krzysztof Stroiński) szykują plan, dzięki któremu zarobią duże pieniądze przy zmianie ustroju politycznego w Polsce. Kluczowym ogniwem staje się ekskluzywna prostytutka Anna (Joanna Orleańska), która ma posłużyć do wyciągnięcia pieniędzy z wiedeńskiego banku. Wszystko zaczyna się komplikować, gdy między nią a Andrzejem pojawia się namiętne uczucie.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

W 1933 roku, w okresie wielkiego kryzysu amerykańskiego, baronowa przemysłu piwnego organizuje w Winnipeg konkurs na najsmutniejszą muzykę. Muzycy ze wszystkich stron świata przybywają by powalczyć o główną nagrodę, którą jest 25,000$.