Filmy piętno

Świat pogrąża się w chaosie. Z mediów dobiegają informacje o coraz to nowych, niezwykle brutalnych morderstwach. Wydaje się, że ulice miast stały się przedsionkiem piekła. Jamie Morgan jest młodym fotografem, który pod czarnym kapturem skrywa zasłaniające pół jego twarzy znamię w kształcie serca. Odtrącany i wyśmiewany czuje się swobodnie jedynie pod osłoną nocy. Podążając pustymi ulicami miasta odkrywa świat niedostępny zwykłym śmiertelnikom i bardzo szybko przekonuje się, że za dziwnymi wydarzeniami nękającymi świat mogą stać siły nadprzyrodzone. Nadchodzi czas, by Jamie stawił czoło nie tylko demonom siejącym zamęt na ulicach, ale także demonom, które rodzą się w jego głowie.

W zacisznym domku nad jeziorem dziewięcioletni bracia bliźniacy Lukas (Lukas Schwarz) i Elias (Elias Schwarz) czekają na powrót matki (Susanne Wuest), która przeszła operację plastyczną. Gdy wraca, jest bardzo zróżnicowana, i nie tylko ze względu na swoją zabandażowaną twarz. Chodzi w pewnej odległości od swoich dzieci, chce ciszy i spokoju, ponieważ operacja była bardzo stresująca. Bracia zaczynają się obawiać, że kobieta, która teraz mieszka z nimi pod jednym dachem, to nie ich matka - a może tylko niebezpieczna obca, która ją udaje? Dlaczego nie pamięta ulubionej piosenki syna? Lukas i Elias zdecydowali, że nadszedł czas, aby dowiedzieć się prawdy.

Dziennikarka Rebecka dowiaduje się, że jej mąż miał niegdyś romans z jej matką, Becky. Wkrótce dochodzi do tragedii i mężczyzna zostaje zamordowany.

Randolph Carter wraz z grupą przyjaciół ponownie wraca do nawiedzonego domu. W jego podziemiach odnajdują piękną dziewczynę owiniętą korzeniami. Mężczyźni bez zastanowienia uwalniają ją. Niestety, wraz z dziewczyną uwalnia się piekielna istota, zwana „nienazwaną”.

Krótko po upadku Salvadora Allende w Chile artysta sympatyzujący z Juntą Rządu Wojskowego przybywa do Paryża, aby śpiewać o tym, co uważa za nową rzeczywistość w kraju. Natrafia na niego grupa chilijskich uchodźców i postanawia porwać go w dość osobliwy sposób: zabierając go na imprezę. Wkrótce jednak wychodzą na jaw ich najcięższe wady: nieumiejętność organizowania się, nieefektywne zgromadzenie, które zmusza ich do głosowania nawet przy podejmowaniu nieistotnych decyzji, różnice klasowe między wygnańcami burżuazyjnymi i wygnańcami robotniczymi, a w szczególności pusta retoryka, dyskurs polityczny bardziej nastawiony na zdobycie poklasku niż na rozwiązanie ich sytuacji.

Amelia skłonna do przesadnej autoanalizy i użalania się nad sobą, zazdrości swej przyjaciółce Laurze rychłego zamążpójścia. Przyjaźń jest zagrożona. Amelia czuje się gorsza, bardziej samotna. Kolejne desperackie próby odnowienia czy też zachowania trwałego związku z mężczyznami kończą się niepowodzeniami. Ale i Laura ma swoje problemy.