Kusząc się na pokerową terminologię, można powiedzieć, że to rozdanie Sorkin wygrał. Minimalnie co prawda, ale wciąż. Mam jednak nadzieje, że w kolejnej partii zaryzykuje trochę więcej i zacznie grać większymi stawkami.
przeczytaj recenzję
Atak Paniki w odróżnieniu od wielu przed nią nie opiera się na żartach z chodzących stereotypów, seksizmu i przemielonych przez popkulturę sucharach a na zręcznie budowanym absurdzie, zabawą z przyzwyczajeniami widza i humorze sytuacyjnym.
przeczytaj recenzję
I tak kiedyś gdzieś w tym wszystkim być może wspomniemy Naznaczonego: Ostatni klucz jako ten film serii, który choć wypadł bardzo przeciętnie, najbardziej boli nie przez zawód czy niezadowolenie po wyjściu z kina, a towarzyszące mu poczucie zmarnowanego potencjału.
przeczytaj recenzję
Zróbcie mi więc tą przyjemność i mimo że serial jest po niemiecku (a jak wiemy wszystko co po niemiecku brzmi jak rozkaz rozstrzelania) dajcie "Dark" szansę
przeczytaj recenzję
Przy tej całej, robiącej wrażenie artystycznej oprawie i specyficznym stylu naznaczonym stemplem reżysera, nic tak naprawdę w tym filmie mnie nie ruszyło, nie zachęciło do grzebania głębiej, sięgania po rozmaite interpretacje.
przeczytaj recenzję
Trudno mi nie zgodzić się z tymi, którzy uważają, że Ostatni Jedi to dość przyzwoity film, w którym ukrył się genialny film lub to genialny film, w którym ukryły się dwa słabsze.
przeczytaj recenzję
Cicha noc to dzieło świadome, świetnie zagrane, zainscenizowane oraz tak autentyczne i do bólu trafne, że zapada widzowi głęboko w pamieć… Co tu dużo mówić – to prawdopodobnie najlepszy polski film 2017 roku.
przeczytaj recenzję
Nie tylko perfekcyjnie zrealizowane, ze znakomitą scenografią i obsadą, ale też umiejące godnie i z polotem opowiadać o ludziach, którzy zasługują na to, by zarówno nasze, jak i przyszłe pokolenia usłyszały ich historię.
przeczytaj recenzję
Liga Sprawiedliwości jest złym, albo co najwyżej średnim filmem, pod tym gruzem, w tym czerwonym dymie i ciężarze plastiku zaczyna coś kiełkować.
przeczytaj recenzję