Lost: Zagubieni 2004-2010

Z tego co tak czytam po forach to dobrze, że oglądałem tylko początek 1 sezonu i kilka pojedynczych odcinków. Dlaczego? Bo wydaję mi się, że nie odpowiedziano nawet na podstawowe pytanie- czym jest wyspa i Dharma? A część ludzi cieszy się, że to nie pytania okazały się ważne, ale ludzie…Rany 6 sezonów robili widzów w balona.

UWAGA SPOILER!!
UWAGA SPOILER!!
UWAGA SPOILER!!

jak dla mnie bardzo sugerujesz się wypocinami z popcornera…

serial? serial skomplikowany, 6 sezonowy, setki jak nie tysiące przeróżnych wątków i wąteczków, a zatem niemożliwe prawie do wykonania – by wyjaśnić wszystko, łącznie z najmniejszymi detalami.

aczkolwiek… o Dharmie mogli powiedzieć więcej… wyjaśnić pochodzenie i historię tajemniczego posągu znad wody… wyjaśnić nadprzyrodzone moce Desmonda czy Walta? no chyba, że opcja "to był czyściec" ma zamknąć wszystko co tylko można.

Poczekamy, zobaczymy – podobno w sierpniu pojawia się cały sezon i komplet 6 na BluRay, gdzie będzie można znaleźć [podobno!] więcej odpowiedzi.

SPOJLERY – BO NIE DA RADY INACZEJ

O zagubionych tu http://fdb.pl/film/111-lost-zagubieni/temat/25920-zbliza-sie-koniec trochę już napisałem. Końcówka okazała się chyba najbardziej przewidywana, że oni już nie żyją i są w czyśćcu (Pan Eko był już tego świadomy). Mnie finał nie rozczarował. Ogólnie dużo symboliki do Biblii. Jacob i jego "upadły" brat, każda postać żyła w nieczystym sumieniu. Motyw światła oraz Desmonda jako pasterza (anioła?) prowadzące owce ku zbawieniu. Już samo to, że do nieba weszli poprzez kościół oraz słowa Desmonda o Anie-Lucii: "Ona jeszcze nie jest gotowa". Można się doszukiwać wielu jeszcze analogii, ale osobiście ja nie za bardzo rozumiem, jak interpretować te przebłyski, które mieli bohaterowie, gdy przypominali sobie o swojej śmierci. Mam rozumieć to tak?:
Lecieli lotem Oceanic 815 – rozbijają się i umierają na Wyspie – każdy w swoim czasie, a potem będąc już w fabule, gdzie samolot się nie rozbił, to byli w czyśćcu i przypomnieli sobie o swojej śmierci, gdy Desmond ich zbierał?
Czy może umarli już w tej katastrofie, a wyspa było niejako przystankiem do Czyśćca (czyściec – życie bez katastrofy)?
A może Wyspa robiła za sąd boży, który eliminował ludzi oraz zsyłał do czyśćca?
Ogólnie niespójności nie pomagają z złożeniu w całość tych przebłysków…

Wyspa była realna, LAX już nie.

Z tymi wątkami wymyślanymi w trakcie serialu to tak, jakby dodawać moce dla bohatera, podczas trwania filmu. Cała ta koncepcja, że są w niebie też się kupy nie trzyma, bo w takim razie poco pokazywaliby te historie z dawnych lat, np. Jacoba i jego brata. W dodatku biały niedźwiedź też umarł? A co z resztą zwierząt?

Jedyne co ma sens w teorii niebiańskiej to nie chudnący Hugo. I samopiorące się ubrania. :)

Można by dużo mędrkować nad serialem i jego koncepcją, ale to niema sensu, jak cały serial. Tak jak wyżej pisałem, gdybym to wiedział nie oglądałbym, a oglądałem, bo jak zacząłem, to chciałem skończyć. Cała fabuła, żeby miała ręce i nogi świetnie nadawałaby się na film.

Sezony 1-3 znakomite, z każdym kolejnym – coraz bardziej nudne. Końcówka nie podobała mi się.. Zakończenie nie jest doprecyzowane i wprowadza różne interpretacje, a co najważniejsze: żaden z rozbitków nie wygrał ale wszyscy wygrali – już nawet i tu nie można było inaczej?

BTW. Co w kościele robi harikriszna, gwiazda Dawida, budda i co to za różne inne symbole i figury? ;)

Kate i Jack, strasznie mnie denerwują. Bardzo slaba gra aktorska, w ogole jakies dialogi miedzy nimi sa, jakby dzieci z podstawowki chcialy sie poderwac. Masakra ;)
Reszte lubie, a najbardziej Locka ;)

A ja lubię najbardziej Sawyera – nie tylko za urok osobisty – ale i za niektóre zabawne sceny – nie zapomnę jak w pierwszych seriach – uciekała prze jakimś zwierzęciem i darł się niewyobrażalnie (wcześniej pozował na macho)
Albo jak zagarnął gifty z samolotu dla siebie i wydzielał innym…;)

Co do Kate nie mam zdania ale Jack faktycznie gra strasznie drętwo.
Locke – też jeden z moich ulubionych

Dla Jacka mam jakąś tam sympatię, natomiast Kate już taaak mi działa na nerwy, że czasem trudno było wytrzymać ;D. No i Linus, ale tutaj to jest po prostu genialna gra aktorska Emersona… :)

Fakt, z jednej strony to dobrze. Jak ktoś działa na nerwy – znaczy, że dobrze gra, bo oddaje emocje sobą. Zresztą to się odnosi także – jak ktoś wprawia na ekranie w zachwyt:)