Filmy farba, seks

Remake filmu z 1971 roku i jednocześnie adaptacja horroru Stephena Kinga. Carietta White jest skromną, nieśmiałą i nieszkodliwą nastolatką, z której rówieśnicy często robią sobie żarty, a matka zagorzała katoliczka codziennie wmawia jej, że jest pomiotem szatana. Po latach takiego traktowania, miarka w końcu się przebiera podczas balu maturalnego i Carrie wykorzystując swoje niezwykłe zdolności telekinetyczne postanawia się zemścić.

Film jest manifestacją ideologi hipisowskiej i stanowi protest przeciwko establishmentowi. Chłopak, biorący udział w studenckiej rebelii, ucieka przed policją skradzionym, prywatnym samolotem. Nawiązuje romans z napotkaną po drodze, podróżującą samotnie przez pustynię, dziewczyną. Ucieczka kończy się tragicznie...

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".