Filmy lustro, trofeum

Agent FBI Sean Archer (John Travolta) wie, jak powstrzymać nieuchwytnego terrorystę Castora Troya (Nicolas Cage). Stając się nim. Archer poddaje się futurystycznej operacji, która daje mu twarz Troya, a następnie infiltruje świat terrorysty, by odkryć jego śmiercionośne sekrety. Lecz choć Archer wygląda i zachowuje się jak Troy, tak naprawdę go nie zna. Nie podejrzewa, że Troy może wziąć odwet i zmusić lekarzy do przemienienia go w Archera. Teraz agent staje w obliczu koszmaru: arcyrywala mieszkającego z jego rodziną.

"Czy istnieje program komputerowy, który może się mierzyć z mistrzem szachów?". Oto pytanie, które zadał Pat Henderson, szef komputerowych zawodów szachowych. Osadzona w 1980 roku opowieść rozgrywa się niezidentyfikowanym hotelu, w którym grupka młodych geniuszy próbuje stworzyć program szachowy, który pobije człowieka. Chłopaki wplątują się w skomplikowane sytuacje, zwłaszcza, że pośród nich znajdzie się dziewczyna. Ale naprawdę dziwne rzeczy dopiero przed nimi.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".