Filmy relacja mężczyzna-kobieta, ksiądz, małżeństwo, pociąg, deszcz, relacja mąż-żona

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje relacja mężczyzna-kobieta, ksiądz, małżeństwo, pociąg, deszcz, relacja mąż-żona. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.
Główną bohaterką filmu jest Irlandka Mary Lavelle’a, która przybywa do Hiszpanii, by uczyć języka angielskiego córki doktora Vicente’a Areavaga. W malowniczych krajobrazach Półwyspu Iberyjskiego poznaje nową fascynującą kulturę i obyczaje. Jednocześnie jest świadkiem rozpoczynającej się wojny domowej w Hiszpanii. W tych okolicznościach zakochuje się w żonatym synu swojego chlebodawcy.
Luis Vargas swoją przyszłą żonę zna tylko z korespondencji. Kiedy narzeczona przyjeżdża na Kubę, mężczyzna jest mile zaskoczony jej niezwykłą urodą. Julia widząc zdziwienie na jego twarzy tłumaczy, że oszukała go wysyłając zdjęcie innej kobiety, chciała bowiem, aby w swym wyborze nie kierował się tylko wizerunkiem zewnętrznym. Luis również przyznaje się do drobnego kłamstewka. Napisał w liście, że jest urzędnikiem w firmie produkującej i eksportującej kawę, w rzeczywistości jest jej właścicielem. Wydaje się, że po tych wyjaśnieniach już nic nie stoi na przeszkodzie ich wspólnemu szczęściu… Vargas swej pięknej żonie, w której zakochał się bez pamięci, udziela wkrótce wszelakich pełnomocnictw do swoich zasobów finansowych. Kiedy na Kubę przyjeżdża Emilia - siostra Juli, okazuje się, że list, który od niej otrzymała, bardzo ją zaniepokoił. Twierdzi, że nie został napisany przez Julię. Tymczasem okazuje się, że Julia zniknęła, skrupulatnie wcześniej korzystając z udzielonych jej pełnomocnictw do zasobnych kont finansowych męża… Czy Julia Russel jest tą, za którą się podała? Rozwścieczony, żądny zemsty Vargas wyrusza na poszukiwania żony…


Młody ksiądz, mający przed sobą marne perspektywy, gdyż jest poważnie chory, przybywa do małego miasteczka, by objąć urząd proboszcza w skromnej parafii. Chce pomagać okolicznym mieszkańcom, niosąc im Słowo Boże. Szybko orientuję się jednak, iż parafianie nie darzą go zbytnią sympatią, nie za bardzo chcą się u niego spowiadać, ani nie mają do niego należytego szacunku. Ksiądz jest załamany takim obrotem sprawy. Dopiero rozmowy z przyjacielem, wikarym z sąsiedniego miasta, oraz zapisywane w osobistym dzienniku przemyślenia, dają mu siłę do działania...

Woda

7,1
Nominowany do Oscara kanadyjski film, wyreżyserowany przez urodzoną w Indiach reżyserkę Deepę Mehtę, porusza tematykę hinduskiej obyczajowości, a szczególnie życia wdów po śmierci mężów oraz aranżowanych małżeństw małych dziewczynek i starszych mężczyzn. Chociaż akcja filmu ulokowana została w 1938 roku, to właściwie do dzisiaj w Indiach takie śluby są normą. Co gorsza, gdy umiera małżonek, wdowa, niezależnie od wieku, zgodnie z zasadami religii i obyczajem winna spędzić resztę życia w aśramie dla wdów. W tej formie przytułku ma pokutować za swoje grzechy z poprzedniego życia, które – wg wierzeń – wpłynęły na śmierć męża.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…