Filmy bar, trofeum

Chris Pratt miał wszystko czego chciałby każdy nastolatek: super dziewczynę, przyjaciół, odnosił sukcesy sportowe w szkole, był lubiany. Wszystko to zmienił wypadek samochodowy spowodowany głupotą Chris'a, w którym zginęli jego przyjaciele, a on i jego ówczesna dziewczyna zostali poważnie ranni. Z uszkodzonym mózgiem i ciągle powracającymi wspomnieniami próbuje znaleźć sposób na życie. Pojawienie się nowych znajomych daje mu taką szansę, ale również sprowadza na niego zagrożenie.

Akcja filmu skupia się na wielkim potentacie przemysłu tytoniowego, który chcąc zwiększyć zyski swojej firmy zatrudnia Nicka Naylora, znakomicie znającego się na swoim fachu rzecznika prasowego. Naylor zrobi wszystko, aby zadowolić swojego pracodawcę, ale wciąż chce być nieskazitelny w oczach 12-letniego syna.

Żelazna Noga to mistrz kung fu z Shaolin, który ledwo wiąże koniec z końcem sprzedając makulaturę i udzielając lekcji sztuki walki za grosze. Mimo wszystko ciągle wierzy, że uda mu sie spełnić obietnicę daną swemu mistrzowi i rozpropaguje kung fu. Pewnego dnia spotyka na swej drodze trenera piłki nożnej - kiedyś gwiazdę futbolu teraz rozbitka życiowego bez pracy. Razem postanawiają założyć drużynę i wystartować w mistrzostwach kraju. Żelazna Noga zwołuje resztę swoich przyjaciół z Shaolin i zaczynają morderczy trening, który zapewni im zwycięstwo w rozgrywkach...

"Czy istnieje program komputerowy, który może się mierzyć z mistrzem szachów?". Oto pytanie, które zadał Pat Henderson, szef komputerowych zawodów szachowych. Osadzona w 1980 roku opowieść rozgrywa się niezidentyfikowanym hotelu, w którym grupka młodych geniuszy próbuje stworzyć program szachowy, który pobije człowieka. Chłopaki wplątują się w skomplikowane sytuacje, zwłaszcza, że pośród nich znajdzie się dziewczyna. Ale naprawdę dziwne rzeczy dopiero przed nimi.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".