Filmy relacja ojciec-syn, oglądanie telewizji, relacja matka-syn, fotografia, relacja mąż-żona

Świat według Kiepskich przedstawia osobliwe perypetie Ferdynanda Kiepskiego (Andrzej Grabowski), jego rodziny i sąsiadów. Główny bohater to postać nieprzeciętna – totalny leń i niepoprawny kombinator w wiecznych finansowych tarapatach, jednakże obdarzony niepospolitą inwencją, skłaniającą go do coraz bardziej oryginalnych przedsięwzięć. Od 1998 roku widzowie Polsatu śledzą wydarzenia, o których – jak mawia Ferdynand Kiepski – „nie śniło się nawet fizjologom”. Bohater był… w ciąży z ufoludkiem, skonstruował perpetum mobile, wysłał w kosmos teściową, skraplał głupotę, hodował w domu wirtualne świnie, sklonował żonę w warunkach domowych…

50-letni dr Stephen Fleming ma wszystko, co trzeba, aby być szczęśliwym - wspaniałą żonę Ingrid, dwoje udanych dzieci, wysokie stanowisko. Jest członkiem parlamentu. Ma zostać mianowany przez premiera ministrem. Na przyjęciu w ambasadzie poznaje Annę Barton, 20-letnią dziewczynę swego syna Martyna. Błysk w oczach Stephena i Anny oznacza, że od tej chwili ich życie zupełnie się zmieni. Świat dostojnego dżentelmena Fleminga legnie w gruzach. Fascynacja dziewczyną jest tak ogromna, że nie potrafi zapanować nad uczuciem. Anna nie chce jednak rezygnować z Martyna. Spotyka się z obydwoma mężczyznami.

Joan Allen wciela się w rolę Terry - żony i matki czterech córek, która niespodziewanie zostaje opuszczona przez męża. Swój gniew i frustrację topi w alkoholu, gdy pewnego dnia zakwita przyjaźń pomiędzy nią a sąsiadem (Kevin Costner). Denny, dawna gwiazda baseballu, a obecnie DJ radiowy staje się najpierw wspaniałym kumplem do picia, a następnie ich zażyłość przeradza się w coś więcej. Jak jednak Danny poradzi sobie z pięcioma kobietami, które dobrze wiedzą czego chcą? Czy Terry znajdzie lekarstwo na swoją złość?

April Burns Holmes - rodzinna czarna owca - zaprasza swoją konserwatywną rodzinę, mieszkającą na przedmieściach Pensylwanii, na uroczysty obiad z okazji Święta Dziękczynienia, do małego apartamentu w Nowym Jorku, który dzieli ze swym chłopakiem Bobbym. Okazuje się, że przygotowania nie są wcale takie proste, zwłaszcza, gdy dziewczyna odkrywa, że jej kuchenka nie działa. Jako że rodzina jest już w drodze, April zmuszona jest wzbić się na szczyty uprzejmości i prosić o pomoc swoich ekscentrycznych sąsiadów. A wszystko w celu zorganizowania przyjęcia doskonałego, które zapadnie wszystkim na długo w pamięci... Wizyta u April to ciekawy, nie pozbawiony głębi film o życiu, skomplikowanych relacjach rodzinnych i uczuciach.

Sam Dent w Kanadzie. Szkolny autobus wpada w poślizg i stacza się z nasypu do rzeki. Ginie czternastu uczniów. Adwokat Mitchell namawia rodziców ofiar, by wystąpili o odszkodowanie. Dotknięci nieszczęściem mieszkańcy miasteczka początkowo idą za radą prawnika.

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Film pokazuje upór, zdecydowanie i pomysłowość małego chłopca, który popełnił błąd i z całych sił stara się go naprawić. Musi także uważać, aby zgubienie butów siostry nie wyszło na jaw. Rodzice chłopca są biedni, mają trójkę dzieci i ledwo wiążą koniec z końcem - nieprzewidywany wydatek nie wchodzi w grę. Chłopiec postanawia zająć trzecie miejsce w międzyszkolnych biegach, aby wygrać buty. Los płata mu figla i Ali wygrywa bieg.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Włochy. Uczeń szkoły średniej zakochuje się w kobiecie, którą widzi przez okno podczas lekcji. Jej narzeczony przebywa w więzieniu za przynależność do Czerwonych Brygad. W pierwszej chwili kobieta nie chce poddać się uczuciom jakie żywi w stosunku do ucznia, ale w końcu nawiązuje z nim romans. Ich związek jest potępiany przez jej rodzinę i jego ojca, który jest psychiatrą kobiety...

Rodzina Kerriganów sąsiaduje swoim płotem z lotniskiem w Melbourne. Władze miasta postanowiły rozbudować lotnisko i po wypłaceniu odszkodowania nakazały rodzinie się wyprowadzić. Jednak ta nie chce zostawiać swojego domu. Wnosi sprawę do sądu i przegrywa. Wtedy obrony ich mienia podejmuje się emerytowany prawnik.