Filmy taniec, pociąg, relacja matka-syn, drink, pieniądz, cmentarz

Josey Aimes (Charlize Theron) chciała mieć tylko stałą i pewną pracę pozwalającą na codzienne utrzymanie siebie i dwójki dzieci. Za namową swojej koleżanki Glorii (Frances McDormand) podejmuje pracę w kopalni żelaza w Minnesocie. Josey jest przygotowana na ciężką, ale dobrze płatną pracę, ale to, co spotyka ją w kopalni przechodzi jej najśmielsze oczekiwania. Prześladowana i molestowana przez stanowiących zdecydowaną większość w tej branży mężczyzn, postanawia walczyć o swoje prawa. Jej działania spotykają się jednak ze sprzeciwem lokalnego społeczeństwa.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

James McAvoy wciela się w postać młodego chłopaka wywodzącego się z klasy robotniczej, który rozpoczyna naukę na eleganckim, prywatnym uniwersytecie dla młodzieży z wyższych sfer i czyni wysiłki, aby się do nich dostosować.

W 1933 roku, w okresie wielkiego kryzysu amerykańskiego, baronowa przemysłu piwnego organizuje w Winnipeg konkurs na najsmutniejszą muzykę. Muzycy ze wszystkich stron świata przybywają by powalczyć o główną nagrodę, którą jest 25,000$.

Młody ksiądz, mający przed sobą marne perspektywy, gdyż jest poważnie chory, przybywa do małego miasteczka, by objąć urząd proboszcza w skromnej parafii. Chce pomagać okolicznym mieszkańcom, niosąc im Słowo Boże. Szybko orientuję się jednak, iż parafianie nie darzą go zbytnią sympatią, nie za bardzo chcą się u niego spowiadać, ani nie mają do niego należytego szacunku. Ksiądz jest załamany takim obrotem sprawy. Dopiero rozmowy z przyjacielem, wikarym z sąsiedniego miasta, oraz zapisywane w osobistym dzienniku przemyślenia, dają mu siłę do działania...