Birdman

Cała magia tego filmu polega na dwóch sprawach, dopieszczonym aktorstwie i dialogach oraz na niesamowitej pracy kamery. Uwielbiam filmy, w których jest jak najmniej montażu.

9/10 – rewelacyjny – Uwaga, po dotychczasowemu obejrzeniu nominacji oskarowych Boyhooda, Grand Budapest Hotel, Whiplasha i teraz Birdmana, musze przyznać że to najlepsze nominacje od lat. No, prócz Whiplasha. Wg mnie był zbyt przerysowany, jednowątkowy, takie "środy z TVP2". Birdman: to nie tyle majstersztyk reżyserski(nie kończące się ujęcie z jednej kamery), ale i SZTUKA teatralna i fabularna. Teatralna, bo kwestie grane przez aktorów są długie, ekspresyjne, i ciągną się nieskończenie. A fabularna, bo splatanie w życiu głównego bohatera problemów schizofrenii, z chęcią osiągnięcia w życiu w końcu czegoś istotnego, z problemami rodzinnymi, z problemami zawodowymi…. także majstersztyk. A w koło sporo 2go planowych bohaterów, którzy są tak genialnie i unikalnie i naturalnie zarysowani. Zdecydowanie trudne i wymagające kino, ale panie i panowie – kandydat na głównego wygranego oskarów!

Po obejrzeniu tak sobie myślę jaka to cienka i krucha jest granica pomiędzy byciem aktorem a staniem się celebrytą.

Dobry, pomysłowy dramat o człowieku zainfekowanym artyzmem, wspierany świetnymi zdjęciami i aktorstwem. Czas przypomnieć sobie "Synekdochę (…)"

Świetny pomysł na scenariusz; bardzo dobry pod względem technicznym (strasznie podobała mi się ta 'płynność'), ciekawy dobór muzyki. Minus za wątek Sam