Filmy barok, intryga

14-letni Ludwik XIV wie, że pewnego dnia obejmie rządy we Francji. Ale wie również, że wrogowie postarają się na wszelkie możliwe sposoby zagrodzić mu drogę do tronu. To go deprymuje. Jednakże poprzez taniec, w którym się wprawia, poprzez muzykę i choreografię, które tworzy dla niego Jean-Baptiste Lully postać Ludwika nabiera blasku i powoli przeobraża się w Króla Słońce. W baletowym klasycznym tańcu Ludwik zdaje się pokonywać prawa natury i ograniczenia własnego ciała, staje się idealnym wcieleniem samego siebie: Bogiem na Ziemi. Konsekwencją wzmocnienia pozycji króla jest transformacja państwa - ze słabego, rozbitego wewnętrznie, nękanego korupcją i intrygami politycznymi, w silne, nienaruszalne, rządzone silną ręką władcy absolutnego...

Rok 1649. Ludwik (Maxime Mansion) zostaje królem. Nie ma jeszcze jedenastu lat. Anna Austriacka (Carmen Maura) i Mazarin (Paolo Graziosi) prowadzą królestwo, wielka szlachta - Conde, Conti, pani de Longueville, Chevreuses, Gaston Orleański, kardynał de Retz i parlamentarzyści - zamierzają wykorzystać młodego króla i jego niepopularność, aby odzyskać kontrolę nad królestwem i zagrozić tronowi. W ten sposób rozszerza się Fronda. Wszędzie powstają konspiracje. Kardynał Mazarin działa podstępnie z mądrością. Regent okazuje się dobrym politykiem. Ludwik uczy się być człowiekiem, otoczony dworem, ale samotny, nieustannie walczący, aby być silnym. Rok 1653, buntownicy zostają pokonani. Ludwik już nie jest "małym Ludwikiem", ale królem, który już pracuje na swój kult.