Filmy miłość, seks, metro, samotność

Amelia to wyjątkowa osoba. Dzieciństwo spędziła w izolacji od rówieśników. Posiadając bujną wyobraźnię wymyślała sobie przyjaciół i stworzyła alternatywną wizję rzeczywistości, w której na przykład ludzie w śpiączce wykorzystują cały limit snu, po to żeby później nie musieć spać. To unikalne postrzeganie świata pozostało jej nawet gdy dorosła. Przez nie stała się nietuzinkową osobą, choć mogłaby wydawać się zwykłą kelnerką. A już całkiem niezwykłych rzeczy dokona, gdy w jej ręce trafi pewne stare pudełeczko...

Siedemnastoletnia Ayanna, spędza ostatnie lato w domu przed rozpoczęciem studiów. Jest odważna, pewna siebie i nie szuka miłości – aż do momentu, gdy poznaje nieco starszego Isaiaha, producenta muzycznego, który właśnie przeniósł się na Harlem. Między bohaterami rodzi się uczucie. Szybko jednak gorący, letni romans ustępuje miejsca zazdrości i podejrzliwości, a Ayanna będzie musiała się zmierzyć ze złożonością świata dorosłych.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".