Filmy relacja mężczyzna-kobieta, artysta, pieniądz, fotografia

Nagrodzony Oscarem za najlepszy film zagraniczny mocny, realistyczny i wstrząsający obraz życia na przedmieściach Johannesburga. Festiwalowe wydarzenie roku – zdobywca nagrody publiczności w Toronto, nominowany do Złotych Globów, Europejskich Nagród Filmowych, BAFTy. Film pokazuje sześć dni z życia młodego, bezwzględnego gangstera – Tsotsi. Pewnej nocy pijany i rozwścieczony ciężko rani przypadkową kobietę i kradnie jej samochód. Odjeżdżając, nie wie, że na tylnym siedzeniu jest dziecko…

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

To zabawna i wzruszająca historia o zawiłościach miłości w XXI wieku. Mirabelle (świetna Claire Danes), młoda ekspedientka ekskluzywnego sklepu z rękawiczkami w Los Angeles. Chciałaby być artystką i przeżyć miłość swojego życia, tymczasem ma same długi i musi spłacać studencki kredyt. Jej życie diametralnie zmienia się, kiedy poznaje dwóch bardzo interesujących mężczyzn. Bogatego i przystojnego ponad 50-cio letniego rozwodnika Ray’a Portera (Steve Martin) oraz młodego, początkującego muzyka Jeremy’ego (Jason Schwartzman). Ray zasypuje ją prezentami i zaskakuje na każdym kroku, nie chcąc jednak angażować się w żaden poważny związek. Jeremy zaś jest jego zupełnym przeciwieństwem – niedoświadczony, biedny, ale za to zupełnie zwariowany. Kogo wybierze Mirabelle, a może raczej kto ją wybierze? Cokolwiek się stanie, życie Mirabelle i tak zmieni się już na zawsze.

Syn burmistrza Portland, Scott Favor (Reeves) przyjaźni się z Mike'em Watersem (Phoenix). Nie byłby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że Scott rzadko bywa w domu, a jego główną rozrywką są narkotyki i męska prostytucja. Mike, poszukujący matki, jest zmuszony do takiego życia. Scott wybrał je jako bunt przeciw ojcu.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Drugi film w dorobku Stephena Frearsa jest próbą ukazania historii angielskiego dramaturga Joe Ortona, który stał się legendą w latach 60. Reżyser skupia się na relacjach, które łączyły Ortona z Kennethem Halliwellem. Halliwell dla głównego bohatera był nie tylko mentorem i nauczycielem, ale także kochankiem, który w pewnym momencie staje się zazdrosny o dobrze zapowiadającą się karierę swojego ucznia.

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Poeta Dan zakochuje się w studentce sztuki, którą pociąga jego "luzacki" styl bycia, oraz miłość do heroiny, którą zdrobniale nazywa Candy, tak samo jak brzmi imię dziewczyny. Tak bardzo jak płomienne jest między młodymi uczucie tak wielki jest pociąg do narkotyków. Prowadzi to do nieuniknionego spotkania z brutalną rzeczywistością. Ich związek zmienia się od niezwykłego zauroczenia, przez namiętną miłość, aż do samodestrukcji i szaleństwa.

Prowokacyjna historia sadomasochistycznej miłości. Nowojorski makler John (Mickey Rourke) poznaje paserkę dzieł sztuki Elizabeth (Kim Basinger) i wprowadza ją w arkana niezwykłej szaleńczej miłości...