Filmy 1908

Rok 1588. Francuski król Henryk III Valois prowadzi politykę tolerancji wobec protestantów. Sprzeciwiają się temu zagorzali katolicy. Powołują Ligę Katolicką. Udaje im się wygnać króla z Paryża. Henryk w swoim zamku w Blois opracowuje plan zemsty. Decyduje się zabić jednego z przywódców Ligi - Henryka de Guise (Gwizjusza). ''Zabójstwo księcia Gwizjusza'' uznawane jest za początek nowej epoki w dziejach kina; za koniec tzw. kina jarmarcznego, okresu, gdy kino było uznawane przez elity za rozrywkę godną klas niższych (lata 1900-1908). Film został uznany także przez rywali wytwórni Film d'Art (twórców ''Zabójstwa...'').

Młoda para przeżywa romantyczne chwile w domu dziewczyny. Sytuacja zmienia się, kiedy zostają nakryci przez jej ojca, który rozzłoszczony goni młodego człowieka po domu. Pod wpływem tych wydarzeń, para postanawia uciec, przygotowując wcześniej odpowiedni plan. Wyjeżdżając jednak o ich planach dowiaduje się złodziej, który chce zmienić tę sytuację na swoją korzyść...

Małżeństwo przyjeżdża do w pełni zautomatyzowanego hotelu, ale maszyneria zaczyna płatać figle.

Film ukazuje młodego mężczyznę opętanego nadmiernym podziwem dla pięknego swojego syna.

Pruska kultura zajmuje miejsce szczególne w dziejach polskiej kinematografii. Jest to najstarszy zachowany film fabularny związany z Polską, a zarazem pierwsza ekranowa próba ukazania współczesnych wydarzeń politycznych i społecznych, których oddźwięk wykraczał daleko poza granice zaborów. Powstał w roku 1908, w okresie nasilonej polityki germanizacyjnej prowadzonej przez Prusy, a także gestów protestu. Ich przykładami były strajk dzieci we Wrześni w 1901 roku, sprzeciwiających się nauczaniu religii w języku niemieckim, oraz dramatyczna historia Michała Drzymały, wielkopolskiego chłopa zmuszonego po wywłaszczeniu do zamieszkania z rodziną w wozie cyrkowym. Oba te wydarzenia odbiły się szerokim echem w Europie i zostały uznane za symbole walki Polaków o język, ziemię i wiarę. Inicjatorem powstania dzieła był warszawski właściciel kina Mordechaj Towbin, który jako pierwszy na ziemiach polskich stał się producentem fabuły filmowej. Zdjęcia zrealizowała jedna z francuskich firm, a gotowy obraz miał swoją premierę najprawdopodobniej wiosną 1908 roku – równocześnie w Rzymie i Moskwie.

W ciepły i słoneczny letni dzień, mama i tata zabierają Dollie na wypad nad rzekę. Spotykają tam cygańskiego przekupnia, który atakuje matkę i córkę po tym jak te odmówiły kupienia jego wyrobów. Cygan zostaje przegoniony przez ojca, ale wkrótce zakrada się i porywa dziewczynkę...