Młody i zawadiacki Bruno jest szoferem u bogatego przemysłowca. Przed Mariuccią, ekspedientką z perfumerii, w której się zakochał, udaje właściciela prowadzonej przez siebie limuzyny. Zabiera Mariuccię na przejażdżkę nad Lago Maggiore, ale pech sprawia, że spotyka tam swoich chlebodawców i musi odjechać z nimi natychmiast, nie zdążywszy uprzedzić czekającej nań w kawiarni dziewczyny. Zdenerwowanemu Bruno przytrafia się w drodze wypadek samochodowy, i to uniemożliwia mu powrót po Mariuccię, której dopiero następnego dnia udaje się dostać do Mediolanu. Bruno, za samowolne wzięcie wozu i wypadek na drodze, zostaje zwolniony z pracy. Także Mariuccia zmienia pracę. Bruno rozpoczyna poszukiwania dziewczyny.
Owdowiały przed laty markiz Fusaro, niegdyś właściciel wielkiej fortuny, jest zrujnowany. Ale kodeks honorowy obowiązujący ludzi jego sfery nakazuje ukrywać kłopoty materialne. Zwłaszcza, że chodzi o przyszłość jego córki Giorginy, pięknej panny na wydaniu. Konieczność zachowania pozorów nie pozwala markizowi wycofać się z komitetu dobroczynności, w którym działa od lat i znany jest ze swej hojności. Pewnego dnia zjawia się w pałacu żebrak i prosi markiza, by ów jako osoba najbardziej godna zaufania, przyjął w depozyt wcale pokaźną sumę pieniędzy. Jednocześnie przybywa niespodziewanie delegacja komitetu dobroczynności z prośbą o datek na fundusz przeznaczony na zapomogi dla najbiedniejszych mieszkańców miasta. Markiz, wielce zakłopotany, wręcza damom z komitetu leżące na wierzchu pieniądze, przyniesione przed chwilą przez żebraka.
Główny bohater Steve Drexel wraz z Williamem Belmont i profesorem Carmichale płyną przez Ocean Spokojny na wyspę Sumatrę, gdzie planują urządzić polowanie na tygrysy sumatrzańskie. Po drodze Steve ląduje z psem na jednej z bezludnych wysepek, chcąc udowodnić Williamowi, że potrafi samotnie przetrwać. Pewnego dnia na wyspie zjawia się urocza panienka...