Filmy przyjaźń, kradzież, tajemnica, narkotyk, wywiad

Były detektyw wydziału zabójstw, Horatio Caine, kieruje grupą śledczych. Wspólnie rozwiązują zagadki kryminalne w dusznym i wilgotnym klimacie Florydy. Pracują w ekskluzywnych hotelach lub na bezdrożach Miami. Zespół tworzą profesjonaliści najwyższej klasy. Piękna, inteligentna, dwujęzyczna Calleigh Dusquene o południowym pochodzeniu jest specjalistką od balistyki. Tim Speedle, zadziorny, lecz pełen uroku detektyw to ekspert od pracy w terenie. Dla Erica Delko morze oblewające brzegi Miami nie ma tajemnic. Ostatnim członkiem załogi jest Alexx Woods, doświadczony i wytrawny koroner. Grupa tropi kolejne zbrodnie, zbiera i analizuje dowody, wskazuje winnych i żąda sprawiedliwości w imieniu ofiar przestępstwa.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Grupa przyjaciół ze szkoły staje przed faktem, że jedno z nich, zabiło drugą osobę. Dotąd zgrana paczka rozpada się. Jedni bronią kolegi, pomagają w ucieczce, a drudzy uważają, że najlepszym wyjściem było by poinformowanie policji. Tak też się staje... ktoś idzie na policję...

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.