Filmy ciąża, choroba nowotworowa, krew, strach, fotografia

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.

Końcówka II wojny światowej. Clemens zostaje wysłany na front wschodni, gdzie trafia do niewoli. Film pokazuje katorżniczą pracę w obozie jenieckim, z którego teoretycznie nie ma ucieczki. Clemens Forell przebył tysiące kilometrów ścigany przez komendanta obozu. Po drodze do domu spotkał ludzi, którzy nie raz uratowali mu życie. Niektórzy chcieli go także później zabić. Byli jednak i tacy, którzy ukrywając go - ryzykowali własnym życiem. Film pokazuje człowieka, który przysiągł sobie, że wróci do domu i konsekwentnie realizuje swój zamiar - mimo wszelkich trudności i oprawcy, który cały czas depcze mu po piętach.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.