Filmy teatr telewizji, film częściowo czarno-biały

Widowisko Agnieszki Glińskiej zrealizowane na podstawie wspomnień uczestniczek Powstania Warszawskiego. Rejestracja spektaklu z Muzeum Powstania Warszawskiego. Na scenariusz złożyły się wspomnienia uczestniczek Powstania Warszawskiego. Jak deklarowali twórcy spektaklu: „Koncentrujemy się na osobistych przeżyciach kilkunastoletnich sanitariuszek i łączniczek, pragniemy wydobyć je z niepamięci, przyjrzeć się Powstaniu z ich perspektywy. Sięgając po poezję, muzykę, taniec współczesny i fragmenty wspomnień, chcemy sprawdzić, jak ta perspektywa wpłynie na nasze dotychczasowe wyobrażenia o Powstaniu”.

Kameralny dramat przedstawia sylwetki dwóch najważniejszych ojców polskiej niepodległości – Romana Dmowskiego (Dariusz Kowalski) i Józefa Piłsudskiego (Mariusz Ostrowski) poprzez pryzmat trudnych relacji męsko-damskich, ale i konfliktów światopoglądowych. Akcja autorskiego spektaklu Macieja Wojtyszki rozgrywa się w latach 1892 – 1920. Sztuka rozpisana jest na dwanaście scen, prezentuje dwie różne koncepcje odzyskania Niepodległości, wyrosłe z innych poglądów obu bohaterów, kochających w dodatku tę samą kobietę. Maria wybrała w końcu Józefa i została jego żoną. Maciej Wojtyszko pokazuje jednak, że dla walki o Niepodległość potrafili oni powstrzymać uczucia i pokonać własną dumę, ceniąc w sobie nawzajem determinację w kwestii walki o wolność ojczyzny i absolutne oddanie tej sprawie. Dramat prezentuje też drugą miłość życia Józefa Piłsudskiego – Aleksandrę. Dzięki wpisaniu osobistych wątków z życia obu mężczyzn w bieg wydarzeń politycznych autor opowiada o namiętnościach i źródłach konfliktu pomiędzy dwoma, najważniejszymi graczami przedwojennej sceny politycznej. Utwór nawiązuje do współczesności, pokazując historyczne korzenie dzisiejszych konfliktów i sprawiedliwie prezentując oba nurty myślenia o Polsce.