Filmy policzek, nastolatek

Anne (Trine Dyrholm) jest szanowaną prawniczką, która pomaga nieletnim ofiarom molestowania seksualnego. Jej mąż, Peter (Magnus Krepper), to ceniony lekarz. Wysoki ekonomiczny, zawodowy i towarzyski status pozwala im wieść komfortowe życie w eleganckiej posiadłości, w której wychowują córki bliźniaczki. Pewnego dnia w ich domu zjawia się Gustav (Gustav Lindh) – zbuntowany nastoletni syn Petera z pierwszego małżeństwa. Jego obecność obudzi w Anne uśpione pragnienia, podsycane przez spojrzenia, gesty, przypadkowy dotyk. Czy zakazana relacja, w której do zyskania jest chwila erotycznego spełnienia, a do stracenia – wszystko, jest warta ryzyka?

Dzisiejsza Norwegia, miasteczko Gjøvik. 15-letnia Frida jest klasową outsiderką i nie ma z tym najmniejszego problemu. W świecie „Idealnego Pokolenia” wszyscy uczniowie zgadzają się co do jednego: Frida jest naprawdę dziwna. Marius stara się być we wszystkim wzorowy. Kiedy okazuje się, że ma się uczyć w parze z Fridą, widzi w tym kolejną szansę do pokazania wszystkim, jaki jest wspaniały. Jednak Frida wcale nie ma zamiaru dać się „naprawić” klasowemu złotemu chłopakowi. Ich sesje nauki stają się zarzewiem burzliwego związku. Jednak w swoich kłótniach z Fridą Marius doświadcza również czegoś ekscytującego, stanowiącego wyzwanie i całkiem nowego…

Rok 1955. Miasteczko w Stanach Zjednoczonych. W tym społeczeństwie płeć piękna traktowana jest bez szacunku i dziewczyny nigdy nie będą mieć odwagi, aby się zemścić. Ale pięć młodych dziewcząt zawiera przymierze na śmierć i życie. Tworzą własny gang. Teraz będą żyć według własnych praw i mścić się na upokarzających ich ludziach.

Warto było czekać pięć lat na kolejny film Carli Simón, twórczyni pamiętnego Lata 1993. W nagrodzonym Złotym Niedźwiedziem na Berlinale Alcarràs katalońskiej reżyserce udało się ocalić wszystko to, co decydowało o sile jej debiutu. Opowieść o blaskach i cieniach codziennego życia rolników z tytułowej wioski ma w sobie znaną z Lata… autobiograficzną szczerość, ciepło i dyskretne poczucie humoru. W obu filmach umieszczenie w centrum dziecięcych bohaterów pozwoliło także na nadanie waloru niezwykłości błahym, pozornie nieefektownym wydarzeniom. Na tym jednak podobieństwa się kończą, gdyż kameralne Alcarràs zostaje nieoczekiwanie wzbogacone o – niemal nieobecny w debiucie Simón – wydźwięk polityczny. Podobnie jak w klasycznym Drzewie na saboty Olmiego, spokój prowincjonalnego świata zostaje w filmie Katalonki bezpowrotnie zburzony przez wtargnięcie nowoczesności i postępu. W obliczu tych wydarzeń bohaterowie muszą na naszych oczach dokonać brzemiennego w skutkach wyboru pomiędzy pragmatyzmem a idealizmem.

Forbach, wschodnia Francja. Od kiedy jego żona odeszła, Mario (Bouli Lanners) utrzymuje dom i wychowuje dwie córki. 14- letnia Frida (Justine Lacroix), obwinia go za odejście matki. 17-letnia Niki (Sarah Henochsberg), marzy o niepodległości. Tymczasem Mario czeka, aż jego żona wróci do domu.

12-letni Emile (Jules Lefebvres), mieszka w prowincjonalnym miasteczku, w latach 60., razem z matką i ojcem. Ten ostatni (Benoît Poelvoorde) jest bohaterem dla chłopca. Był na przemian śpiewakiem, piłkarzem, nauczycielem judo, spadochroniarzem, szpiegiem, pastorem Amerykańskiego Kościoła Zielonoświątkowego i osobistym doradcą generała de Gaulle'a. Generał zleca mu niebezpieczne misje ratowania Algierii.

Niemcy. Rok 1945. Kiedy życie w Monachium, ze względu na wojnę, robi się coraz bardziej niebezpiecznie, Felix wraz ze swoją Mamą wyjeżdżają na wieś. Choć wokół kwitną łąki, a powietrze pachnie wiosną, tu również widać samoloty i słychać ryk syren. W nowej rzeczywistości Felix musi nie tylko przyzwyczaić się do obcego domu, ale również przekonać do siebie rówieśników. Kiedy chłopiec zaprzyjaźnia się z Karrim, synem lokalnego dowódcy, zaczyna coraz bardziej podzielać jego poglądy i niezachwianą wiarę w zwycięstwo Niemiec. Wkrótce jednak będzie musiał zmierzyć się z niespodziewanymi wydarzeniami i odpowiedzieć na trudne pytania. Dlaczego uznajemy kogoś za wroga? I co w rzeczywistości oznacza bohaterstwo?

19-letni Boni (Grégoire Colin), młody człowiek, pracuje przy pizzie. Od śmierci matki mieszka w rodzinnym mieszkaniu w Le Canet, popularnej dzielnicy na północy Marsylii. Zerwał wszelkie więzi ze swoim ojcem Felixem (Jacques Nolot), który odbudował swoje życie w Aix-en-Provence, a także z piętnastoletnią siostrą Nénette (Alice Houri), która mieszka w internacie. Nénette ucieka ze szkoły i dołącza do brata, który odmawiając jej azylu, decyduje się otworzyć przed nią drzwi, gdy dowiaduje się, że jest w ciąży i jest sama. Ich ojciec, walcząc z gangiem bandytów, próbuje przekonać Nénette do powrotu do domu. Otrzymuje obelgi od Boniego. Badanie zlecone przez ginekologa wskazuje na zaawansowany stan ciąży. Nénette próbuje samodzielnie dokonać aborcji, ale Boni interweniuje i przekonuje ją, by urodziła dziecko. Gdy ich ojciec zostaje postrzelony, Boni, uzbrojony w broń, postanawia ukraść dziecko, aby stworzyć mu prawdziwą rodzinę.

Aurore (Chantal Ladesou), najbardziej szalona babcia, doznaje spektakularnego upadku w szalonym tańcu. Traci pamięć i wraca do zdrowia w domu opieki. Mówi tylko o tajemniczym Gégé, który może być jej ukochanym z dzieciństwa i może przywrócić jej zmysły. Jej siedmioro wnucząt postanawia jej pomóc, aby uciekła z domu opieki. Wyruszają przez Francję w poszukiwaniu tego, którego uważają za swojego dziadka. Ale kiedy Babcia poznaje Dziadka Gégé (Patrick Chesnais) - w rodzinie nie kończą niespodzianki!