Filmy pies, wymiociny, bicie

Film opowiada o mężczyźnie, który zostaje porwany przez nieznanych przestępców, a następnie przetrzymywany przez nich przez 15 lat w pokoju. W rocznicę porwania, wcześniej uśpiony, budzi się w środku miasta. Fabuła koncentruje się na poszukiwaniu odpowiedzi na pytania kto i dlaczego go porwał.

Jimmy, Dave i Sean dorastali wspólnie w ubogiej dzielnicy Bostonu. Spędzali całe dnie na ulicy. W ich okolicy niewiele się działo. Do czasu, kiedy Dave został zmuszony do przejażdżki, która na zawsze zmieniła życie trójki przyjaciół. Przestali się spotykać, aby nie przypominać sobie o przeżytych cierpieniach.

Tsotsi jest dzieckiem ulicy, odkąd uciekł z domu. Pewnego dnia rani kobietę i kradnie jej samochód – okazuje się, że z synkiem w środku. Co dziwne – przywiązuje się do malucha. Po trzech dniach postanawia go jednak oddać. Co wyniknie z konfrontacji kidnapera twarzą w twarz z rodzicami i policją?

Andy Dufresne jest bankierem, który zostaje skazany na karę dożywotniego więzienia za zabicie swojej żony i jej kochanka (jak twierdzi – niesłusznie). Wykorzystywany przez naczelnika do swoich brudnych interesów, szybko poznaje brutalną, więzienną rzeczywistość. Przyjaźń z Redem, jego współwięźniem pozwala mu przetrwać długie lata i dokonać zemsty na ludziach, którzy wyrządzili mu krzywdę podczas odsiadywania wyroku…

Nick ma 16 lat i wszystkie problem typowe dla tego wieku. Albo nawet więcej – nie każdy nastolatek mieszka bowiem w starej przyczepie z porąbanymi (delikatnie mówiąc) rodzicami na granicy rozwodu. Kiedy Nick poznaje Sheeni, jego życie komplikuje się jeszcze bardziej... Dziewczyna jest uosobieniem jego marzeń i pragnień. To z nią Nick chciałby stracić dziewictwo. Jest tylko kilka drobnych problemów do pokonania: Sheeni mieszka daleko, ma chłopaka oraz bardzo religijnych rodziców, którzy starają się trzymać ją z dala od wszelkich pokus. Nick nie radzi sobie z tymi przeciwnościami - aż do chwili, kiedy nagle pojawia się jego demoniczne alter ego, szepczące mu do ucha rady, których żaden grzeczny chłopiec słuchać nie powinien…

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Erica Kohort to czterdziestoletnia nauczycielka gry na fortepianie w konserwatorium w Wiedniu. Jest poważana ze względu na talent i silną dyscyplinę, dała się również poznac jako ostra i wymagająca nauczycielka. Choć jest kobietą w średnim wieku, wciąż mieszka z matką, z którą jest silnie związana i po której odziedziczyła surową naturę. Nie ma męża ani kochanka, ale swoje potrzeby emojonalno - seksualne potrafi zaspokajać i to w nie standardowy sposób.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".