Filmy retrospekcja, poezja, przemoc, krew, prawnik

Dziesięcioro obcych sobie ludzi, z których każdy posiada swoje tajemnice, znalazło się w samym środku szalejącej nawałnicy - kierowca limuzyny, gwiazda telewizyjna z lat 80-tych, policjant eskortujący zabójcę, dziewczyna na telefon, para nowożeńców oraz przechodząca kryzys rodzina. Wszyscy oni zmuszeni zostali do schronienia się w odludnym motelu prowadzonym przez nerwowego kierownika. Ulga związana ze znalezieniem dachu nad głową ustępuje wkrótce przerażeniu - podróżnicy giną, jeden po drugim.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Po trzydziestu latach bez spotkania, Marianne odwiedza swojego byłego męża, Johana. Trafia jednak w środek wojny jaką prowadzi jej były ukochany, jego syn Henrik i jego córka Karin. Henrik nienawidzi Johana, ale stara się od niego pożyczyć pieniądze. Karin ma iść do konserwatorium w Helsinkach, ale woli studiować w Hamburgu, wbrew woli ojca. Wszystkie stare rany zostaną otwarte i doprowadzą do smutnego finału.

Maggie Conlan, jest niezamężną matką czwórki dzieci z których każde ma innego ojca. Maggie nie związała się na stałe z żadnym z nich, ponieważ wszyscy ją bili. Wkrótce, opieka społeczna zbiera jej dzieci, po tym jak w domu w którym zostawiła je bez opieki dochodzi do pożaru. Kobieta bezskutecznie walczy o ich odzyskanie. Pewnego dnia spotyka Jorge w którym się zakochuje i w końcu zakłada niepatologiczną rodzinę. Jednak ich nowo narodzone dziecko, także zostaje im zabrane...