Filmy szpital, zwłoki, zemsta, dziennikarz

Komedia kryminalna o utalentowanym Adrianie Monku (Tony Shalhoub), który cierpi na nerwicę natręctw. Zachorował od czasu brutalnego zamordowania jego żony, po którym zrezygnował z pracy policjanta, a zajął się pracą detektywa. Jego choroba objawia się różnymi bezpodstawnymi fobiami, np. lękiem przed zarazkami, wysokością, tłumem, mlekiem, zamkniętymi pomieszczeniami. Monk nie znosi też kontaktów fizycznych z innymi ludźmi. Ponadto przejawia również skłonności pedantyczne. W pracy jest geniuszem. Posiada doskonałą pamięć wzrokową, oraz umiejętność zauważania nawet najmniejszych śladów i kojarzenia ich ze sobą. Pomaga mu jego pielęgniarka Sharona, która nie tylko opiekuję się Monkiem, ale również jest jego bliską przyjaciółką, pocieszycielką i terapeutką. Posiadający talent do rozwiązywania zagadek i łamigłówek detektyw, świetnie radzi sobie ze wszystkimi sprawami. Wszystkimi oprócz jednej - dotyczącej śmierci żony...

W chińskiej dzielnicy Nowego Jorku, dochodzi do serii brutalnych morderstw. Jedną z ofiar jest szef lokalnej mafii Jackie Wong. Wyjaśnienia sprawy zabójstw podejmuje się wzorowy policjant Stanley White (Mickey Rourke).

Scenariusz został oparty na autentycznych wydarzeniach z marca 2006 roku, jakie rozegrały się w Mahmudiyah w Iraku. Grupa amerykańskich żołnierzy zgwałciła i spaliła czternastoletnią Irakijkę oraz zastrzeliła członków jej rodziny. Narracja główna filmu stylizowana jest na dziennik prowadzony przez bohaterów za pomocą camcorderu. Jest to jednak tylko jeden ze środków zwiększąjących wiarygodność wydarzeń przedstawionych w filmie. Pojawiają się w nim również zapisy z kamer przemysłowych, wideoblogi, filmiki zamieszczane przez żołnierzy na portalu YouTube, newsy telewizyjne, francuski dokument oraz rozgrywający się już w USA "obiektywny" epilog. Ta wielość formatów pokazuje wyraźnie, w jaki sposób media konstruują przekaz i ukierunkowują widzów na konkretny jego odbiór. Pierwsza wojna iracka była przez niektórych nazywana telewojną. Obecnie media prześcigają się w jak najszybszym i jak najbliższym prawdy relacjonowaniu tragedii.