Dokument niniejszy to bogato inkrustowany kalejdoskop meandrów amerykańskiej demokracji, która, choć ułomna, pozostawia swoim krytykom niebagatelne możliwości poddania krytyce systemu politycznego. przeczytaj recenzję

„1975: Rok, kory zmienił Amerykę” przekonująco opowiada o fenomenie złotych czasów srebrnego ekranu, jakie dostarczyły wielbicielom kina skrajnie atrakcyjnych ofert odbiorczych przeczytaj recenzję

„Dom dobry” wywołuje zapewne rozległy rezonans, ale chyba na zasadzie stosowania brutalnego efektu wizualnego, szoku i skandalu przeczytaj recenzję

„Głos Hind Rajab” sprawia wrażenie obrazu surowego, który celowo nie doczekał się artystycznej obróbki przeczytaj recenzję

Autorka nie bawi się w ceregiele i od pierwszego kadru swojej produkcji serwuje dzieło rozedrgane, impulsywne, niedające się okiełznać żadną prostą definicją. przeczytaj recenzję

„Masaka Kids: Muzyka w sercu” to nic innego jak krzepiąca opowieść o marzeniach oraz ich pomyślnej realizacji przeczytaj recenzję

Będzie „La grazia” syrenim śpiewem za bytem nieistniejącym, zapewne oczekiwanym, lecz zbyt mglistym. przeczytaj recenzję

Reżyserka swoim filmem chętniej przyłoży wszelkiej maści moralistom, dla których siła argumentu intelektualnego nie jest podczas toczenia partnerskiego dyskursu wartością wystarczająca przeczytaj recenzję

Vinciane Millereau obrał kurs nakręcenia soczystej komedii, mając materiał godny etiudy obliczonej na co najwyżej kwadrans strzelistego rechotu. przeczytaj recenzję

Film „Wszystkie puste pokoje” celniej obnaży retoryczne żonglerki wielbicieli nieograniczonego dostępu do broni niż żmudna polemika z jej entuzjastami. przeczytaj recenzję