Filmy basen, walka, kobieca nagość, lata 70., lata 60.

Niebezpieczny umysł to kronika podwójnego życia, jakie prowadził legendarny gwiazdor - producent telewizyjny za dnia, a zabójca na usługach CIA w nocy. W drodze na szczyt kariery w rozwijającym się przemyśle telewizyjnym, młody i energiczny Chuck Barris odkrywa, że jest śledzony. Dzięki niej zostaje wciągnięty w super tajny i niebezpieczny świat operacji CIA. Od tej chwili, Barris jednocześnie zdobywa coraz większą sławę jako dynamiczny producent telewizyjny i twórca tak pomysłowych teleturniejów, jak: "Teleturniej Nowożeńców", czy prowadzony przez niego "The Gong Show", i regularnie dokonuje egzekucji z ramienia rządu USA. Gdy tylko jego pozycja w telewizji się umacnia, programy stają się integralną częścią tajnych planów: na zwycięzców telewizyjnej "Randki w ciemno" czekają wycieczki do "niezapomnianych Helsinek", lub "romantycznego Berlina Zachodniego", wszystko zaś po to, by towarzyszący im w charakterze przyzwoitki prezenter mógł wykonywać swe tajne misje. Korzystając z uroków obydwu ze światów, w jakich się obraca - świata rozrywki i świata wywiadu - Barris zaczyna tracić kontrolę nad spiralą wydarzeń...

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".