Filmy 1964

Rzym cierpi pod rządami cesarza Domicjana (Piero Lulli) i jego egipskiej kochanki, Artamne (Moira Orfei). Walczyć z tyranią próbuje tajemniczy Czerwony Wilk, który w rzeczywistości okazuje się Waleriuszem Rufusem (Richard Harrison), jednym z zaufanych centurionów Imperatora. Pomaga mu nadworny błazen władcy, maleńki Elpidion (Salvatore Furnari). Rebelianci w zmowie z Waleriuszem porywają Artamne, planując wymienić ją na dwóch swoich uwięzionych kolegów, ale faworyta cesarza ucieka i wkrótce zarówno Waleriusz, jak i jego narzeczona, Lucilla (Paola Pitti), zostają skazani na zanurzenie w kotle ze stopionym ołowiem. Aby uratować Czerwonego Wilka od niechybnej śmierci i wyzwolić Rzym, jego przyjaciele wzniecają rebelię.

Pierre Cange, powracający z obozów deportacyjnych, jest prześladowany przez tragedię. Jego były przywódca Ruchu Oporu (narrator) próbuje nawiązać kontakt z przeszłością. Widzi swoją matkę, narzeczoną, byłych towarzyszy broni, ale nie nawiązuje kontaktu. Wydaje się odcięty od społeczeństwa, niezdecydowany, pozbawiony jakiejkolwiek woli, pozbawiony energii, która kiedyś go charakteryzowała

Akcja rozgrywa się w XVIII-wiecznej Anglii. Młoda piękność Fanny Hill przybywa do Londynu z ubogiej wsi po stracie rodziców. Szukając pracy, spotyka bogatą panią Brown, która przyjmuje ją jako pokojówkę do swojego domu. Jednak od Fanny Hill oczekuje się, że będzie jak najbardziej „miła” dla klientów domu publicznego, którzy szukają podniecającego seksu. Dziewiczy wygląd Fanny szybko przyciąga uwagę klientów.

Pełnometrażowy dokument o dziewczynce uratowanej z obozu w Oświęcimiu i adaptowanej przez polską rodzinę z Krakowa. Jedyną "metryką" dorosłej dziś kobiety pozostał obozowy numer, świadczący, że Ewa przybyła do Oświęcimia z transportem z Węgier. Najbardziej dramatyczna część filmu ukazuje podróż bohaterki na Węgry i jej spotkania z różnymi rodzinami, które chciały w niej odnaleźć własne dziecko.

Eddie pragnie żyć bez zobowiązań. Poznaje Pam i zakochują się w sobie. Kiedy Pam zachodzi w ciążę, Eddie musi zmierzyć się z rzeczywistością.

Marcel i Odette są małżeństwem, które przejmuje zarządzanie hotelem położonym u podnóża wiaduktu Garabit, naprzeciwko jeziora zaporowego Grandval, w Cantal. Mężczyzna trawiony zazdrością przywiązuje Odettę do łóżka i wspomina minione lata, gdy poddawał żonę torturom, a jego fantazje mieszały się z rzeczywistością.

W 1954 roku pisarz i dramaturg Peter Karvaš opublikował zbiór satyr „Diabeł nie śpi”, w którym zawarł również opowiadanie „Powstanie i upadek Barnaby Kosa”. Filmowa adaptacja, zatytułowana ostatecznie Sprawa Barnaby Kosa, została zrealizowana przez Petera Solana, po latach twórczych zakazów, dopiero w 1964 roku. Krótkie opowiadanie Karvaša to historia niepozornego, zaciągniętego do wojska człowieka, zaangażowanego obywatela, którego początkowo zaskakuje niespodziewany rozwój kariery. Skromny Kos zaczyna od nominacji na dyrektora orkiestry, ale w końcu ulega pokusom tego stanowiska. Początkowa satyryczna kpina Karvaša z paradoksu Kosa (niekompetentnego dyrektora) zostaje pogłębiona przez krytykę biurokracji, hipokryzji i dyletantyzmu.

Rzeczoznawca bada potencjalny przypadek oszustwa ubezpieczeniowego w Brighton i odkrywa morderstwo.