Filmy kobieca nagość, wojna domowa

Rozmyślania Jeana-Luca Godarda o potrzebie stworzenia porządku i piękna w świecie rządzonym przez chaos. Są to cztery odrębne, ale powiązane historie, m.in.: próba wystawienia sztuki przez młodą grupę idealistów w rozdartym wojną Sarajewie i starania starszego reżysera o dokończenie filmu.

Rok 1649. Ludwik (Maxime Mansion) zostaje królem. Nie ma jeszcze jedenastu lat. Anna Austriacka (Carmen Maura) i Mazarin (Paolo Graziosi) prowadzą królestwo, wielka szlachta - Conde, Conti, pani de Longueville, Chevreuses, Gaston Orleański, kardynał de Retz i parlamentarzyści - zamierzają wykorzystać młodego króla i jego niepopularność, aby odzyskać kontrolę nad królestwem i zagrozić tronowi. W ten sposób rozszerza się Fronda. Wszędzie powstają konspiracje. Kardynał Mazarin działa podstępnie z mądrością. Regent okazuje się dobrym politykiem. Ludwik uczy się być człowiekiem, otoczony dworem, ale samotny, nieustannie walczący, aby być silnym. Rok 1653, buntownicy zostają pokonani. Ludwik już nie jest "małym Ludwikiem", ale królem, który już pracuje na swój kult.

Syn wielkiej burżuazyjnej rodziny wraca do Barcelony, aby przekonać się, co wydarzyło się po jego ucieczce z kraju w 1939 roku. Dowiaduje się o przejęciu jego majątku przez faszystowskiego starego lokaja.

IX wiek. W nadgoplańskim kraju rządy sprawuje książę Popiel. Aby zapewnić sukcesję swojemu synowi książę musi pozbyć się swoich bratanków, którzy są prawowitymi następcami tronu. Nasz bohater zabija jednego z nich, a o morderstwo oskarża drugiego. Następnie za namową swojej żony morduje pozostałych członków swojego rodu. Popełnione przez Popiela zbrodnie wywołują bunt kmieci, którym przewodzi Piastun - były opiekun książęcych bratanków.