Filmy miłość, ciąża, masturbacja, deszcz, strach

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.

Oto pan Brooks (Kevin Costner) – odnoszący sukcesy biznesmen, hojny filantrop, kochający mąż i ojciec, filar lokalnej społeczności. Oddana żona nie widzi poza nim świata, a córka jest dla niego prawdziwym źródłem radości. Pan Brooks ma też pewną malutką tajemnicę... Dzięki nieprzeciętnej inteligencji i metodyczności odnosi sukcesy jako seryjny morderca, wobec którego policja jest bezradna od wielu lat. Nieposkromiona żądza mordu, rozpalana przez jego mroczne alter ego, Marshalla (William Hurt (I)), pcha go w kierunku kolejnej wyrafinowanej zbrodni. Jednak tym razem drobny błąd sprawi, że na trop Brooksa wpada wyjątkowo uparta detektyw Atwood (Demi Moore).

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.