Filmy kobieca nagość, kawa, restauracja, pociąg

Wydawałoby się, że Chris Pratt jest prawdziwym dzieckiem szczęścia. Pochodzący z majętnej rodziny obiecujący sportowiec, gwiazda drużyny hokeja, ze śliczną dziewczyną u boku i wspaniałymi perspektywami na przyszłość. Jednak w ułamku sekundy traci to wszystko - w następstwie wypadku samochodowego doznaje obrażeń mózgu i częściowo traci pamięć. Po powrocie ze szpitala zamieszkuje ze swym przyjacielem, ociemniałym Lewisem. Udaje mu się zdobyć pracę nocnego sprzątacza w lokalnym oddziale banku. Pewnego dnia spotyka dawnego kumpla ze szkoły, Gary’ego, który pomaga mu ponownie uwierzyć w siebie, a nawet poznaje z pewną dziewczyną, striptizerką Luvlee. Wkrótce jednak okazuje się, że Gary szykuje wielki skok na bank, a ważnym elementem tego skoku ma być Pratt.

Groźny przestępca, Frank White (Christopher Walken), po długoletnim pobycie w więzieniu postanawia odzyskać wpływy. Buńczucznie zapowiada przejęcie kontroli nad całym handlem narkotykami w Nowym Jorku, grożąc usunięciem każdego, kto stanie mu na drodze. Wraz ze swym murzyńskim gangiem stopniowo eliminuje kolejnych przeciwników zręcznie wymykając się policji. Wspomagając finansowo podupadający szpital dziecięcy zjednuje sobie przychylność biedniejszej części społeczeństwa, a lokalna prasa bulwarowa kreuje go wręcz na bohatera. Na drodze do zdobycia pełni władzy staje jednak równie nieustępliwy detektyw Bishop.

Akcja filmu dzieje się w Paryżu. Max, zaręczony z Muriel, wyjeżdża służbowo do Tokio. W kawiarni, gdzie ma spotkanie z klientem, wydaje mu się, że widzi Lisę, swoją dawną miłość. Dziewczyna ucieka nie zauważywszy go, a on, ogarnięty wspomnieniami, za wszelką cenę stara się ją odnaleźć...

Nowela pierwsza, wprowadzająca w klimat filmu, rozgrywa się w skąpanej we mgle Ferrarze, rodzinnym mieście Antonionioego. Druga - zrealizowana w Portofino - opowiada o tajemniczej dziewczynie, która wyznaje: zabiłam własnego ojca. W noweli paryskiej spotykamy znany z poprzednich filmów reżysera świat "śmierci i uczuć", zimnego luksusu i rozpaczliwego poszukiwania miłości. W noweli czwartej Antonioni przekonuje: to samo serce może kochać Boga i mężczyzn.