Filmy prl, redaktor

Rok 1976. Na korytarzu gmachu Telewizji, Agnieszka - dyplomantka szkoły filmowej - przekonuje "ważnego" redaktora o potrzebie powstania filmu o Mateuszu Birkucie, przed laty przodowniku pracy, którego błyskotliwa kariera skończyła się nagle i niespodziewanie gdzieś około roku 1952. Po pertraktacjach dziewczyna dostaje wreszcie taśmę i niezbędny sprzęt. Rozpoczyna prywatne śledztwo, mające ustalić przyczyny sukcesu i upadku Birkuta.

Niefortunne zlokalizowanie budowy zakładu przemysłowego, stanowi pretekst do ukazania mechanizmów między podejmującymi decyzje - a tymi, którzy je realizują i ponoszą ich konsekwencje. Dyrektor Bednarz (Franciszek Pieczka) kieruje budową wielkiego kombinatu, który na skutek odgórnej decyzji został zlokalizowany na terenie prastarej puszczy. Skutki tego postanowienia szybko okazują się fatalne, cofnąć ich już jednak nie można. Dochodzi do coraz częstszych i ostrzejszych konfliktów z mieszkańcami i robotnikami. W czasie dramatycznych wydarzeń, Bednarz zgodnie ze swoim sumieniem, staje po stronie robotników. Jednak czy w PRLowskiej rzeczywistości ten akt „odwagi” zostanie należycie doceniony?

Na zebraniu partyjnym tworzy się dyskusja na temat budowy nowego hotelu. Oponentami są dziennikarz Wojtan, który jest za oraz I sekretarz Sałata, który uważa, iż pieniądze można lepiej spożytkować. Po latach następuje otwarcie nowego hotelu. Ponownie spotykają się Wojtan i Sałata. Dochodzi do weryfikacji własnych poglądów.