Filmy pijaństwo, bielizna, wywiad, fotografia

Świat według Kiepskich przedstawia osobliwe perypetie Ferdynanda Kiepskiego (Andrzej Grabowski), jego rodziny i sąsiadów. Główny bohater to postać nieprzeciętna – totalny leń i niepoprawny kombinator w wiecznych finansowych tarapatach, jednakże obdarzony niepospolitą inwencją, skłaniającą go do coraz bardziej oryginalnych przedsięwzięć. Od 1998 roku widzowie Polsatu śledzą wydarzenia, o których – jak mawia Ferdynand Kiepski – „nie śniło się nawet fizjologom”. Bohater był… w ciąży z ufoludkiem, skonstruował perpetum mobile, wysłał w kosmos teściową, skraplał głupotę, hodował w domu wirtualne świnie, sklonował żonę w warunkach domowych…

Bud Jonson (Kevin Costner) jest samotnym ojcem, żyjącym z dnia na dzień sympatycznym lekkoduchem. Najjaśniejszym punktem w jego życiu jest rezolutna i ambitna córka Molly (Madeline Carroll), która mimo swoich dwunastu lat potrafi zadbać o siebie i tatę. Ku zaskoczeniu obydwojga, w wyniku przypadkowych działań dziewczynki, Bud znajduje się nagle w centrum zainteresowania całej Ameryki, gdy okazuje się, że wybory prezydenckie będą zależały wyłącznie od niego...

Akcja filmu skupia się na wielkim potentacie przemysłu tytoniowego, który chcąc zwiększyć zyski swojej firmy zatrudnia Nicka Naylora, znakomicie znającego się na swoim fachu rzecznika prasowego. Naylor zrobi wszystko, aby zadowolić swojego pracodawcę, ale wciąż chce być nieskazitelny w oczach 12-letniego syna.

Barbara Patrycka (Sonia Bohosiewicz) jest 40-letnią rozwódką, która mieszka wraz ze swoją studiującą córką w Warszawie. Nie ma pracy, gdyż ją wyrzucono z redakcji, gdzie pisała o wszystkim i o niczym, a jej książka, delikatnie mówiąc, nie cieszy się popularnością. Za sprawą swojej koleżanki zaczyna pracować w magazynie dla kobiet, gdzie musi pisać o seksie. Z miejsca jej pierwszy artykuł odnosi sukces, co się odbija na życiu prywatnym Basi.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Debiut kinowy Danny'ego Boyla. Troje przyjaciół przyjmuje czwartego współlokatora. Od początku wydaje się być osobą tajemniczą. Następnego dnia znajdują go martwego w swoim pokoju. Obok niego znajduje się walizka wypełniona pieniędzmi. W bohaterach rodzi się chęć zatrzymania całej zawartości znaleziska wyłącznie dla siebie.