Filmy szpital, pies, walka, deszcz

Debiut reżyserski Gary’ego Oldmana to próba rozliczenia się z demonami swojego dzieciństwa. Zbiorowym bohaterem filmu jest instytucja rodziny. Nic doustnie ukazuje upadek tej instytucji. Sadystyczny Ray (Ray Winstone) i młody Billy (Charlie Creed-Miles) są uzależnieni od alkoholu, narkotyków, a przede wszystkim od rodzinnej przeszłości, która była naznaczona brakiem uczuć, brutalnością i zagubieniem. Mężczyźni nie zauważają, że poprzez swoje zachowanie niszczą nie tylko siebie, ale także ludzi, których kochają.

Rozgrywająca się wśród grupki 30-latków opowieść, która chwyta ich w momencie pierwszego życiowego kryzysu. Nagła choroba i widmo śmierci uświadamia wszystkim własną śmiertelność i kruchość. Bezpośrednią inspiracją dla filmu były doświadczenia samego Assayasa, który mierzył się z odejściem swoich przyjaciół, ofiar AIDS. Akcja rozgrywa się w środowisku ludzi związanych ze sztuką i literaturą - pisarzy, wydawców, projektantów mody. A jednym z ważniejszych rekwizytów jest praca Josepha Beuysa. Podzielony na sześć rozdziałów i prowadzony charakterystycznymi brzmieniami gitary Alego Farka Touré’go "Koniec sierpnia, początek września" wprowadza nas w aurę wczesnej jesieni. Chodzi oczywiście nie tyle o porę roku, ile porę życia, kiedy nieodwracalnie zatrzaskują się wrota młodości, nadchodzi czas pierwszych rozliczeń, rozczarowań, rozstań.