Filmy przyjaźń, nagość, kobieca nagość, homoseksualizm, bar, relacja matka-syn

W tym filmie tytuł brzmi niewinnie. W rzeczywistości to obraz porządnych, zdawałoby się, młodych małżeństw z niewielkiego miasteczka. Ich życie to na pozór sielanka - wspólne spotkania, place zabaw, pływanie z dziećmi. Idealne dzieci, idealni rodzice. Dzieci mają w przyszłości osiągać szczyty kariery, a znudzeni małomiasteczkowym życiem i nieustanną grą pozorów rodzice poszukują ucieczki i zapomnienia w ukradkowych romansach i internetowej pornografii.

Bezrobotny trzydziestolatek Hlynur nadal mieszka z matką, a dni spędza na piciu, oglądaniu filmów pornograficznych i surfowaniu po sieci. Na święta Bożego Narodzenia do ich domu wprowadza się nauczycielka flamenco jego matki, Lola. Podczas nieobecności matki Hlynur odkrywa, że Lola jest lesbijką, a jednak Nowy Rok spędza z nią w łóżku. Wkrótce dociera do niego, że Lola dzieli z matką nie tylko dom. Ostatecznie, Hlynur będzie musiał znaleźć swoje miejsce w tej układance i wyzbyć się nieco egoizmu.

Sony i Duane są najlepszymi przyjaciółmi, i jak to zwykle bywa swój czas spędzają na zabawie, graniu w kosza, podrywaniu dziewczyn i chodzeniu do kina. Na jednym z takich seansów filmowych coś się kończy, dochodzą do wniosku, że w ich życiu kończy się pewien beztroski etap, a zaczyna dorosłe życie...

Xavier zamierza poświęcić się karierze urzędnika. Po pełnym wrażeń roku na stypendium w Barcelonie zmienia zdanie. Postanawia podążać za marzeniami - zostaje pisarzem. Tak kończy się pierwsza część filmu. Pięć lat po niezwykłych studiach w Barcelonie Xavier ma przed sobą nowe wyzwania. Bank, który udzielił mu kredytu, zaczyna stwarzać problemy. Xavierowi, oprócz pieniędzy, brakuje też szczęścia w miłości. Zawody i dziewczyny nasz bohater zmienia jak rękawiczki... Robi wszystko, by odnaleźć życiowe spełnienie. Bez skutku. Sprawy komplikują się na dobre, kiedy Xavier traci pracę, musi opiekować się dzieckiem byłej dziewczyny oraz swoim dziadkiem. W końcu rewiduje nieco swoje marzenia. Bardziej pragmatyczny, zostaje dziennikarzem. Podróże, nie tylko do miast Europy stają się jego codziennością. Los rzuca Xaviera do Londynu a następnie do Sankt Petersburga. Sprawy przybierają niespodziewany obrót.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.