Filmy seks, informatyk

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Matthew McConaughey w roli Trippa, 35 letniego faceta, który nadal mieszka z rodzicami. Bo gdzie miałby wygodniej? Zero czynszu, ma własny pokój, a mamusia (Kathy Bates) gotuje i pierze. Rodzice pragną jednak by syn wyrwał się z domu i zatrudniają piękną kobietę (Sarah Jessica Parker) by trochę mu w tym pomóc. Nie przypuszczają jednak, że Tripp może im się zrewanżować.

Oficer US - Navy zakochał się ze wzajemnością w przyjaciółce swego zwierzchnika, który zabija ją pod wpływem wściekłości. Śledztwo podąża mylnym tropem. Trwają intensywne poszukiwania rzekomego mordercy w wielkim budynku Pentagonu.

Bracia Paz należą do pokolenia izraelskich twórców, które nie szuka już w kinie wyłącznie rozliczeń z holocaustem i trudną historią dwudziestego wieku. W swoim debiucie filmowym Izraelczycy opowiadają o młodym programiście żyjącym na początku nowego stulecia. O człowieku zagubionym, nękanym przez nerwice, samotnym, który po załamaniu nerwowym nie wychodzi z mieszkania, kontaktuje się z otoczeniem za pomocą Internetu, a swoim oknem na świat czyni reklamy telezakupów i telenowele. Jedynym intruzem w jego królestwie jest administrator budynku, próbujący eksmitować go z lokalu. Wyalienowani ludzie tęsknią za bezpośrednim kontaktem, ale wszystko oddala ich od siebie: strach przed zderzeniem z rzeczywistością, samotne dni i wieczory spędzane przed ekranem, media, praca. Uczucia i wartości są w ich życiu przykrojone do formatu telewizyjnego show.

Mężczyzna (zwany po prostu Naszym Bohaterem) (Philippe Harel), rozczarowany współczesnym społeczeństwem i wciąż w szoku po romantycznym rozstaniu, widzi, jak jego mizoginia narasta z dnia na dzień, w następstwie licznych frustracji wobec kobiet i niemożności normalnego współdziałania z nimi. Podczas podróży służbowej w towarzystwie Raphaëla Tisseranda (José Garcia), swojego zawodowego przełożonego, ale podwładnego pod względem przeżyć romantycznych, znajdzie sposób, aby głębiej pogrążyć się w swoich mrocznych myślach, wciągając kolegę ze sobą w spiralę patetyki. Jakby było mało, Nasz Bohater niechcący doprowadzi do śmierci Tisseranda, co zakończy się pogrążeniem postaci w całkowitej depresji. Na emeryturze w szpitalu psychiatrycznym w dalszym ciągu narzeka na kobiety i społeczeństwo, których stereotypowe wartości odrzuca. Film i tak kończy się pozytywnie, gdy Nasz Bohater bierze lekcje tańca i staje twarzą w twarz z kobietą, która jest wyraźnie wyższa od niego i która się do niego uśmiecha.