Filmy seks, samobójstwo, metro, fotografia

Amelia to wyjątkowa osoba. Dzieciństwo spędziła w izolacji od rówieśników. Posiadając bujną wyobraźnię wymyślała sobie przyjaciół i stworzyła alternatywną wizję rzeczywistości, w której na przykład ludzie w śpiączce wykorzystują cały limit snu, po to żeby później nie musieć spać. To unikalne postrzeganie świata pozostało jej nawet gdy dorosła. Przez nie stała się nietuzinkową osobą, choć mogłaby wydawać się zwykłą kelnerką. A już całkiem niezwykłych rzeczy dokona, gdy w jej ręce trafi pewne stare pudełeczko...

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Drugi film w dorobku Stephena Frearsa jest próbą ukazania historii angielskiego dramaturga Joe Ortona, który stał się legendą w latach 60. Reżyser skupia się na relacjach, które łączyły Ortona z Kennethem Halliwellem. Halliwell dla głównego bohatera był nie tylko mentorem i nauczycielem, ale także kochankiem, który w pewnym momencie staje się zazdrosny o dobrze zapowiadającą się karierę swojego ucznia.

Jean i Marie są szczęśliwym, choć bezdzietnym małżeństwem z 25-letnim stażem. Podczas wakacji na południowym zachodzie Francji nasz bohater zostawia opalającą się na plaży Marie, by popływać w morzu. Już nigdy nie powraca, nikt nie znajduje również jego ciała... Zrozpaczona Marie zaczyna zadawać sobie pytania. Czy ją porzucił? Czy popełnił samobójstwo? Ciągła niepewność doprowadza ją do stworzenia własnego świata, w którym jej mąż jest ciągle przy niej...

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.