Filmy lata 90., piękna kobieta, relacja mąż-żona

Program to amerykańskie show telewizyjne składające się z kilku skeczy w wykonaniu stale współpracującej grupy komików, jednego gościa - znanej osoby ze świata showbiznesu oraz zaproszona grupa muzyczna.

Niebezpieczny, gotowy na wszystko, przebiegły handlarz broni w swojej profesji osiągnął wyżyny. Pasmo jego „sukcesów” przerywa jednak spotkanie z wrogiem, którego nigdy nie oczekiwał – z własnym sumieniem. Nie jest jednak łatwo pożegnać się z życiem pełnym pięknych kobiet, luksusu i adrenaliny, zwłaszcza kiedy nikt nie chce żebyś odchodził, nawet twoi wrogowie.

Emma i Dexter nawiązują bliższą znajomość po ukończeniu szkoły 15. lipca 1988 roku. Ona jest ambitną dziewczyną z wielkimi marzeniami, on - lekkoduchem i uwodzicielem, chcącym zrobić karierę w show biznesie. Na przestrzeni lat ich życie się zmienia, oni sami się zmieniają - a tym samym relacje między nimi. Jedno jest pewne - ten jeden dzień odmienił ich życie.

Czwórka mężczyzn wybiera się na wyprawę w góry, na lokum wybierają kurort do którego jeździli w latach 80-tych. Rankiem po ostro zakrapianej imprezie w jacuzzi, odkrywają, że wyglądają jak nastolatkowie, a jacuzzi jest maszyną czasu, która przeniosła ich w przeszłość do roku 1987.

Ceniony, nowojorski psychiatra, Dr Nathan Conrad (Michael Douglas) odkrywa z przerażeniem, że jego córeczka została w nocy porwana z apartamentu. Brutalni kidnaperzy nie chcą pieniędzy, w zamian za uwolnienie dziecka żądają, aby Nathan skłonił osiemnastoletnią Elisabeth (Brittany Murphy), od dziesięciu lat pogrążoną w katatonii pacjentkę by wyjawiła pewien sześciocyfrowy kod. Jeśli nie dostaną tego, czego chcą - zabiją córkę Nathana. Nathan zdaje sobie sprawę, że porywacze śledzą każdy jego ruch, może więc liczyć wyłącznie na siebie. Nie ma innego wyjścia, jak w pojedynkę stawić czoła największemu koszmarowi w całym swym dotychczasowym życiu.

Pokolenie "Egoistów" to pokolenie ludzi żyjących w niezwykłym tempie, wspomagających się psychotropami i narkotykami, płacących za sukces atrofią uczuciową i skrajnym cynizmem. Do ich karier tęskni młodzież, o nich marzą dziewczyny z prowincji. To wreszcie ich finansowy sukces budzi odrazę, gdyż w tym kraju pieniądze są oznaką moralnej i duchowej klęski. Główny bohater, Smutny, nie znajduje w swoim świecie wartości, z którymi chciałby się związać. Nie jest jednak nihilistą, pod maską cynizmu ukrywa wrażliwość, która w jego świecie poczytywana jest za słabość.