Filmy kajdanki, relacja ojciec-córka, policja, złodziej

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Akcja "Kryminalnych" rozgrywa się współcześnie. W każdym odcinku policjanci pracują nad rozwiązaniem innej kryminalnej zagadki. Śledztwa prowadzone przez komisarza Zawadę, dotykają problemów ważnych dla większości Polaków - braku poczucia bezpieczeństwa, obojętności otoczenia, bezkarności bandytów, bezradności pokrzywdzonych.

Po śmierci męża, Rosaria Parondi z czterema synami - Simone, Rocco, Ciro i najmniejszym Lucą - wyrusza do Mediolanu. Jeszcze za życia ojca wyjechał tam najstarszy syn - Vincenzo, i on teraz musi się zatroszczyć o przyszłość reszty rodziny. Vincenzo zdobywa tanie lokum dla rodziny, ale utrzymać wszystkich nie jest w stanie. Pierwszy zarobek, który trafia się braciom, to uprzątanie śniegu, oglądanego przez nich po raz pierwszy w życiu. Wkrótce Simone angażuje się jako bokser. Talent bokserski ma też Rocco, ale nie lubi walki. Próbuje pracować w farbiarni, lecz wkrótce zostaje wzięty do wojska. On jeden wie, że Simone ma już na sumieniu kradzież.

Cała fabuła filmu opiera się na luźno połączonych ze sobą rozmowach różnych ludzi, znajomych bądź też nie, na praktycznie każdy temat. Slackerzy rozmawiają o życiu, miłości, książkach, anarchii, świecie, który ich otacza i który, teoretycznie, ich nie potrzebuje. Slacker jest to bowiem amerykańskie określenie na dorosłego człowieka, który nic nie robi, ale zachowuje się jakby wiedział wszystko.

Detektyw poszukuje bandy, która skradła naszyjnik. W poszukiwaniach pomaga mu zakochana w nim dziewczyna.

Kiedy w czerwcu 1940 roku ministrowie, dziennikarze, wielka burżuazja, kobiety z półświatka i szpiedzy ze wszystkich stron świata zebrali się w hotelu Splendide w Bordeaux, młody człowiek musi wybierać między znaną aktorką a zaangażowaną studentką, między politykami a przestępcami, między beztroską a dorosłością...

Matka 15-letniej Vanessy jest prostytutką, a ojczym molestuje ją seksualnie. W końcu rodzice dziewczyny trafiają do więzienia. Władze chcą wysłać ją do przytułku dla trudnej młodzieży. Vanessa jednak ma inne plany. Kradnie samochód i uzbrojona w pistolet wyrusza w długą podróż, by zamieszkać z babcią, której zresztą nigdy nie widziała. Po drodze jej auto psuje się na autostradzie, a dziewczyna zabiera się w dalszą drogę z przypadkowym kierowcą - Bobem Wolvertonem, który podaje się za psychologa pomagającego młodzieży z trudnych środowisk...

Sophie Scholl – ostatnie dni to wstrząsający portret jednej z nielicznych bohaterek w historii Niemiec. Film pokazuje ostatnie sześć dni życia Sophie Scholl (17–22 lutego 1943) widziane jej własnymi oczami – oczami odważnej i pełnej energii młodej kobiety, która gotowa jest oddać życie za ideały Białej Róży. Organizacja ta, dzięki oporowi i protestom przeciwko nazistowskiemu reżimowi, stała się synonimem odwagi cywilnej i pokojowej walki z uciskiem i rządami przemocy.