Filmy miłość, ból, książka, poezja, relacja matka-syn, relacja mąż-żona

Nominowany do Oscara kanadyjski film, wyreżyserowany przez urodzoną w Indiach reżyserkę Deepę Mehtę, porusza tematykę hinduskiej obyczajowości, a szczególnie życia wdów po śmierci mężów oraz aranżowanych małżeństw małych dziewczynek i starszych mężczyzn. Chociaż akcja filmu ulokowana została w 1938 roku, to właściwie do dzisiaj w Indiach takie śluby są normą. Co gorsza, gdy umiera małżonek, wdowa, niezależnie od wieku, zgodnie z zasadami religii i obyczajem winna spędzić resztę życia w aśramie dla wdów. W tej formie przytułku ma pokutować za swoje grzechy z poprzedniego życia, które – wg wierzeń – wpłynęły na śmierć męża.

Jako mali chłopcy, Amir i Hassan byli najlepszymi przyjaciółmi. Wszystko zmieniło się za sprawą jednego dramatycznego zdarzenia, które ich rozdzieliło. Lata później Amir odkrywa co naprawdę liczy się w życiu i naprawiając popełnione błędy trafia na ślad dawnego kompana i szansę odkupienia.

Francja, XIX wiek. Prowincjonalny lekarz Karol Bovary czuje się samotny po śmierci żony i zaczyna coraz częściej odwiedzać Rouaulta, jednego ze swoich pacjentów. Wdowiec ulega urokowi jego córki Emmy i szybko postanawia się z nią ożenić. Ich małżeństwo nie jest jednak szczęśliwe. Kobieta nie może zadomowić się w nowym miejscu. Cierpi na nudę i pogardza swoim ograniczonym mężem. Emma po cichu marzy o miłości idealnej, o której czyta w romantycznych powieściach. W końcu żądza wrażeń popycha ją w ramiona arystokraty Rudolfa Boulanger oraz studenta prawa Leona Dupuis. Obydwa romanse są burzliwe, a także dramatyczne w skutkach. Opowieść o karmiącej się marzeniami kobiecie, która pragnie uwolnić się od rutyny i szarzyzny życia. Autorem ekranizacji powieści Gustawa Flauberta jest Claude Chabrol.

W faszystowskich Włoszech w 1935 roku malarz, z wykształcenia lekarz, zostaje wysłany do odległego regionu w pobliżu Eboli. W czasie pobytu na prowincji dowiaduje się, że należy doceniać piękno i mądrość chłopów a także jak przezwyciężać izolację...