Filmy opętanie, śmierć, choroba psychiczna, zaskakujące zakończenie, szatan

Pomimo kilkunastu prób zabicia go, Damien Horn wciąż żyje i jest jednym z najbardziej wpływowych ludzi na świecie. Teraz jednak narodzić ma się dziecko będące nowym Chrystusem, które zniweczy wszystkie jego plany mające zapewnić panowanie zła. Damien postanawia więc wyeliminować wszystkie noworodki urodzone pod koniunkcją trzech gwiazd. W tym samym czasie siedmiu mnichów posiadających magiczne sztylety, postanawia go unicestwić i ochronić dziecko.

Robert Thorn to amerykański dyplomata, którego żona, Kathryn, przeszła właśnie ciężki poród i jeszcze nie wie, że ich dziecko zmarło. Pod wpływem szpitalnego kapelana Robert decyduje się uznać za swojego innego chłopca urodzonego tej samej nocy, którego matka zmarła i nigdy nie powiedzieć o tym żonie... Thorn zostaje ambasadorem w Wielkiej Brytanii i rodzina zamieszkuje w posiadłości pod Londynem. Zaczyna dochodzić do niepokojących zdarzeń, związanych w pewnym sensie z pięcioletnim obecnie Damienem. Kłopotliwe incydenty stają się coraz częstsze a pani Baylock, nowa opiekunka, zdaje się oddawać chłopcu dewocyjną cześć. Na rodzinę pada cień tragedii. Wkrótce Thorn poznaje prawdę i musi poświęcić siebie, aby ocalić świat przed niewyobrażalną trwogą - przepowiednia jest jasna, a znaki niepodważalne: nadchodzi Armagedon.

Królestwo jest czarną komedią, a po części horrorem, którego akcja rozgrywa się w ogromnym kopenhaskim szpitalu noszącym nazwę Riget, czyli Królestwo. W tym szpitalu, jak to w szpitalu, po korytarzach kręcą się lekarze, pacjenci... No i duchy. W Królestwie II Lars von Trier rozwija te same wątki, co w części I, wprowadza również nowe: przeobraża jednego z bohaterów w zombie i przedstawia narodziny Małego Brata - dziecka demona i kobiety...

Detektyw Hobbes odkrywa związek pomiędzy tym, co się jemu przytrafia, a życiem policjanta, który trzydzieści lat temu rzekomo popełnił samobójstwo. Czy seryjny morderca, który przed śmiercią powiedział mu, że będzie go szukał może powrócić zza grobu? Czy to, czego nie można doświadczyć empirycznie może być prawdziwe? Czy trzeba zobaczyć aby uwierzyć?