Filmy delegacja

Trzeba się bardzo starać, by już w pierwszej klasie liceum zyskać fatalną opinię wśród nauczycieli. Taka sztuka udała się grupie młodych bohaterów filmu. Chcąc choć trochę poprawić wątła reputację, chłopcy próbują zdobyć u kolegów ze starszych klas receptę na przechytrzenie ciała pedagogicznego.

Po odbytej służbie wojskowej, Witold - pasjonat wspinaczek wysokogórskich, wyrusza w Tatry. Jego ojciec niegdyś zginął tragicznie w górach. W schronisku spotyka znajomego swojego ojca. Dzięki niemu otrzymuje atrakcyjną posadę w firmie organizującej wystawy. Kiedy służbowo wyjeżdża do Indii, przekonuje się, że jego szef, Mariusz, prowadzi nie całkiem legalne rozliczenia dewizowe. Próbuje rozmawiać o tym z kolegami z pracy, ale naraża się tylko na szykany i kpiny z ich strony. Podczas następnej zagranicznej delegacji szef usiłuje namówić go do udziału w nielegalnych transakcjach. Kiedy Witold kategorycznie odmawia, koledzy urządzają mu "kocówę". Po powrocie do kraju zaczyna przygotowywać się z kolegą do wyprawy w Himalaje. Swoim kategorycznym sprzeciwem uczestniczenia w machinacjach naraża się na skreślenie z listy kandydatów na zagraniczną delegację do Kanady. Rezygnuje z niej prosząc o urlop na wyprawę wysokogórską. Na lotnisku zostaje zatrzymany z niezadeklarowanymi dolarami…

Agenci FBI oddziału kryminalistyki ścigają seryjnych morderców i gwałcicieli. Nowa technika może w tym pomóc.

Tadeusz jest kierowcą. Rzucił studia by się usamodzielnić oraz by móc pisać. Swoje opowiadania drukuje w prasie literackiej. Żona wypomina mu, że za dużo pracuje, a za mało spędza z nimi czasu. Podczas kolejnej podróży służbowej spotyka swoją dawną sympatię ...

Nicolas III (Peter Van den Begin), król Belgów, zostaje postrzelony w ucho podczas niefortunnego incydentu w Sarajewie i budzi się w chorwackim sanatorium. Otoczenie króla na próżno usiłuje chronić go przed wiadomością, że niedawna implozja ich królestwa spowodowała upadek Unii Europejskiej. Władca chce natychmiast wrócić do domu, ale zamiast tego zostaje zmuszony przez autorytarnego dyrektora sanatorium do przestrzegania surowego reżimu odpoczynku i rehabilitacji. Pewnego dnia przybywa do niego delegacja z Wiednia, na czele z wybitną dr Ilse von Stroheim (Geraldine Chaplin), architektką nacjonalistycznej Nova Europa, z wiadomością, że zostanie on pierwszym cesarzem Europy. Zirytowany król w końcu postanawia wziąć sprawy w swoje ręce.

Alexandre (Denis Podalydès), bezrobotny, przeżywający kryzys w małżeństwie, musi udowodnić swojej żonie, która jest na dwumiesięcznej tajnej misji na atomowej łodzi podwodnej, że jest w stanie znaleźć pracę, zaopiekować się dziećmi i zbilansować swoje rachunki. W żłobku poznaje Arcimboldo (Bruno Podalydès), swojego alter ego, który będzie mu towarzyszyć i oferuje opiekę nad dziećmi w zamian za zakwaterowanie. Alexandre znajduje na okres próbny, pracę w The Box, której nie do końca rozumie, na czym polega, ale jego zaangażowanie musi być intensywne, kierownictwo stosuje zasadę pracownik bez dzieci. Zostaje wysłany z misją do miasta swojego dzieciństwa, by połączył siły z kierowniczką o dość imponującym podejściu do pracy, przerażającą Severine (Sandrine Kiberlain). Zmuszony do wielu wykrętów, aby ukryć istnienie swoich dzieci i zarządzać „dwoma Alfredami”, odkryje, że Severine jest na skraju załamania nerwowego, bo to faktycznie matka Suzie, stażystki w firmie, i skrzętnie ukrywa fakt, że ma dzieci...

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.