Filmy kobieca nagość, relacja ojciec-syn, tajemnica, lata 60., męska nagość

Nastolatek zakochuje się w starszej kobiecie. Lata później już jako student odkrywa, że ukochana jest oskarżoną w procesie o nazistowskie zbrodnie.

Niebezpieczny umysł to kronika podwójnego życia, jakie prowadził legendarny gwiazdor - producent telewizyjny za dnia, a zabójca na usługach CIA w nocy. W drodze na szczyt kariery w rozwijającym się przemyśle telewizyjnym, młody i energiczny Chuck Barris odkrywa, że jest śledzony. Dzięki niej zostaje wciągnięty w super tajny i niebezpieczny świat operacji CIA. Od tej chwili, Barris jednocześnie zdobywa coraz większą sławę jako dynamiczny producent telewizyjny i twórca tak pomysłowych teleturniejów, jak: "Teleturniej Nowożeńców", czy prowadzony przez niego "The Gong Show", i regularnie dokonuje egzekucji z ramienia rządu USA. Gdy tylko jego pozycja w telewizji się umacnia, programy stają się integralną częścią tajnych planów: na zwycięzców telewizyjnej "Randki w ciemno" czekają wycieczki do "niezapomnianych Helsinek", lub "romantycznego Berlina Zachodniego", wszystko zaś po to, by towarzyszący im w charakterze przyzwoitki prezenter mógł wykonywać swe tajne misje. Korzystając z uroków obydwu ze światów, w jakich się obraca - świata rozrywki i świata wywiadu - Barris zaczyna tracić kontrolę nad spiralą wydarzeń...

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Ojciec opowiada synowi historię swego życia ubarwiając wspomnienia wymyślonymi fantazjami.