Filmy budzik, rower

Collin (Daveed Diggs, zdobywca Grammy za broadwayowskiego "Hamiltona") stara się nie rzucać nikomu w oczy. Do końca zwolnienia warunkowego zostały mu tylko trzy dni. Jego przyjaciel z dzieciństwa Miles (Rafael Casal) zupełnie o to nie dba i wciąż wymachuje mu przed nosem bronią. Pewnej nocy Collin jest świadkiem zbrodni - biały policjant strzela do uciekającego człowieka. A Collin… po prostu jedzie dalej.

Bohaterką filmu jest trzydziestoparoletnia Rosa, która od zawsze robi tylko to, czego oczekują od niej inni. Pewnego dnia kobieta dowiaduje się od matki, że mężczyzna, którego przez całe życie uważała za ojca, wcale nie jest jej biologicznym ojcem. Uporządkowany dotąd świat Rosy wywraca się do góry nogami. Bohaterka rozpoczyna wewnętrzną wędrówkę celem odkrycia własnej tożsamości. Czy przy okazji odnajdzie także w sobie silną, niezależną kobietę?

Akcja filmu toczy się w Atenach, gdzie panuje epidemia amnezji. Aris ma numer 14842 na szpitalnym oddziale dla osób z zaburzeniami pamięci. Pewnego dnia wychodzi z domu, wsiada do autobusu i na pętli zapomina, kim jest, gdzie mieszka, co przeżył. Pamięta tylko smak jabłek. Takim jak on daje się szansę – mogą stworzyć sobie nową tożsamość i nowe wspomnienia. Prowadzony za rękę jak dziecko mężczyzna naprawdę cofa się do czasów dzieciństwa: uczy się jeździć na rowerku, chodzi na dyskoteki, podrywa dziewczyny. Sprawdza, czy można zacząć jeszcze raz, omijając wyboje porażek i dramatów.

Czy w sporcie liczy sie tylko doskonałość i trening ciała ? Do pewnego czasu młody Dany sądził, że tak. Spotkanie ze starszym mężczyzną zmieniło jego życie. Okazało się, że również umysł potrzebuje treningu. Socrates uzmysławia chłopakowi, że nie ważny jest cel, ale chwila obecna. Karze mu "wyrzucić śmieci" ze swojego umysłu i nie przestawać wierzyć w swoje marzenia. Trudno jest jednak marzyć o olimpijskim złocie, gdy ma się w nodze stalowy drut. A może jednak warto spróbować ?

Historia 8-letniej dziewczynki, wychowywanej przez głuchoniemych rodziców. Kiedy Lara rozpocznie naukę gry na klarnecie, spotka się to z niezadowoleniem ojca, który muzyki nigdy nie słyszał. Film nominowany w 1998 roku do Oskara w kategorii film nieanglojęzyczny.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.