Filmy zwłoki, stacja kosmiczna, astronauta, ucieczka

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

Psychiatra, który ciągle nie może dojść do siebie po śmierci swojej żony otrzymuje zagadkową wiadomość od przyjaciela znajdującego się na stacji międzyplanetarnej obserwującej planetę "Solaris" i fenomeny z nią związane, w której zachęca go do przybycia. Z powodu niewyjaśnionych zdarzeń załoga "Solaris" zaczyna doświadczać zaburzeń pamięci, w których pojawiają się dawno zmarli członkowie rodziny, włączając w to żonę głównego bohatera. Pojawiający się znikąd ludzie nie wiedzą jak trafili na pokład stacji, nie wiedzą, że są wytworem wyobraźni, uważają się za rzeczywiste istoty.

Południowy Pacyfik, czasy dzisiejsze. Z lekkiej mgły, która spowiła te wody po silnym sztormie wyłania się statek widmo... To "Akademik Władisław Wołkow" ("Akademic Vladislav Volkov") - duża, pływająca pod rosyjską banderą, a teraz dryfująca bezwolnie, stacja naukowo-badawcza, prowadząca obserwacje satelitarne i wyposażona w najnowocześniejsze urządzenia nawigacyjne. Na załodze "Gwiazdy Morskiej" ("Sea Star") - amerykańskiej jednostki ratownictwa morskiego - sprawia wrażenie opustoszałej: wydaje się, że na jej pokładzie nie ma żywej duszy. Trudno o bardziej błędną ocenę sytuacji! Załoga "Wołkowa" faktycznie została w 99% unicestwiona, ale jej miejsce zajęły przeraźliwe istoty. Cała ludzkość stanie przez nie na krawędzi przepaści, gdyż gatunek homo sapiens postrzegają jako Virus, który muszą zniszczyć, żeby zadomowić się na naszej planecie na stałe . . .