Etiuda 1963

Na zrealizowaną w 1963 roku etiudę szkolną składa się krótki wątek fabularny wpleciony w scenerię krakowskich juwenaliów. Kamera cały czas znajduje się w centrum wydarzeń i towarzyszy głównemu bohaterowi – Jurkowi – w poszukiwaniach siostry. Ukazane w etiudzie wydarzenia w zamyśle stanowiły część większej całości. W roli głównej w etiudzie wystąpił Andrzej Paczkowski, obecnie znany historyk.

Etiuda dokumentalna. Gwarna hala walk bokserskich. Przy wypełnionych trybunach za moment rozpocznie się walka. Kolejne ujęcia to portrety kibiców: mężczyzn, kobiet i dzieci. Każdy z zainteresowaniem wyciąga głowę, by jak najlepiej zobaczyć pięściarzy. Na ich twarzach widać emocje: napięcie, radość, rozczarowanie.

Praca dyplomowa brytyjskiego reżysera zrealizowana pod opieką Stanisława Różewicza, pierwsza zachowana rejestracja treningu wokalnego i fizycznego aktorów, prowadzonego przez Jerzego Grotowskiego, obrazująca jego ówczesne badania nad działaniami rezonatorów. Materiał powstał w okresie przygotowań Teatru 13 Rzędów do spektaklu „Tragiczne dzieje doktora Fausta” wg Christophera Marlowa (premiera, zarazem polska prapremiera dramatu, 23 kwietnia 1963 roku). Zawiera ponad sześciominutowe fragmenty tego spektaklu, przedstawiające przede wszystkim Zbigniewa Cynkutisa w roli tytułowej, ale także Renę Mirecką (Mefista). Grotowski udzielił też wywiadu do filmu, został nagrany przy kościoła „na górce” w Opolu. Artysta był związany z miastem od 1959 do 1964 roku, kiedy kierował Teatrem 13 Rzędów, przekształconym z czasem w Teatr Laboratorium 13 Rzędów, działającym przy Rynku w klubie Maska. Film otrzymał Nagrodę DKF „Zygzakiem” na Festiwalu Filmów PWSTiF, Warszawa, 1964 rok.