Muzyczny 1929

O północy w mrocznej, cmentarnej scenerii, zilustrowanej preludium w wykonaniu przelatujących nietoperzy, wycia psów do księżyca i odgłosów walki dwóch kocurów, odbywa się makabryczno-groteskowy taniec kwartetu złożonego z czterech szkieletów, w którym okazują się zręcznymi i umiejętnymi tancerzami. Pląsy trwają aż do świtu zapowiedzianego przez pianie koguta, które zmusza tancerzy do powrotu do swych grobów.

Piękna góralka Halka zakochuje się w bogatym szlachcicu Januszu i odtrąca adorującego ją górala Jontka. Wkrótce jednak przekonuje się, że miłosnym obietnicom panicza nie można wierzyć. Tak w skrócie przedstawia się fabuła jednej z najsłynniejszych polskich oper. „Halka” Konstantego Meglickiego jest jedną z trzech polskich przedwojennych adaptacji dzieła Stanisława Moniuszki. Film dotychczas nie był znany szerszej publiczności. Dziś powraca w wersji po rekonstrukcji cyfrowej, wykonanej w rozdzielczości 4K. „Halka” została zrealizowana w 1929 roku jako film niemy. Premiera filmu zbiegła się jednak z początkiem ery dźwiękowej. Fakt ten wpłynął na decyzję producenta i w 1932 roku film udźwiękowiono, by w zmienionej wersji ponownie wprowadzić go na ekrany. Arie Halki wykonała Zuzanna Karin, a Jontka – Władysław Ladis (właśc. Władysław Kiepura).

Dziewczyna z chóru dziedziczy męski college, w którym jej chłopak jest gwiazdą futbolu.

Kobieta ucieka z domu i rodzi nieślubne dziecko, nie mówiąc o tym swojemu byłemu mężowi.

Estelle Brody śpiewa numer, siedząc na pianinie.

Pieśni z wojny 1914–1918 w wykonaniu Gwardii Coldstream Jego Królewskiej Mości i Gwardii Walijskiej oraz męskiego chóru.

Legendarna piosenkarka bluesowa Bessie Smith jest świadkiem zdrady swojego ukochanego.

Beztroska mieszkanka Mórz Południowych zakochuje się w białym mężczyźnie.

Węgierska Cyganka, która ucieka przed swoim przemocowym mężem, znajduje schronienie w domu na farmie.