Interesująca polemika o człowieku poszukującym i kpiącym, a jednocześnie często stającym się samemu obiektem drwin. Smakowita to farsa, pełna dystansu do siebie. - Podwójne życie to kino, gdzie nośnikiem akcji jest przede wszystkim dialog. Pomieszczenia są wyperfumowane tęsknotą za Francuską Nową Falą i przeszłością. Historia o inteligencji stojącej w rozkroku we… zobacz więcej

Dzika grusza to utwór obiecujący w niespiesznej atmosferze poetyckie opowiadanie o walce z przeszłością, jej determinizmem i marzeniami. Jednak zaczyna się w pewnym momencie powtarzać, a grusza gnić. - Dzika grusza to kino niespiesznie opowiadające o siłowaniu się z przeszłością i przerabianiu kompleksu ojca. Rozgrywce z bliską osobą i samym sobą. Niestety, jednak formuła tego solidnego opowiadania… zobacz więcej

Dzieło niesamowicie wrażliwe kontestujące bierność i bylejakość oraz upominające się atrakcyjnie i zmysłowo o chęć poszukiwania uczuć i namiętności nawet w obliczu jakiegoś końca. - Tańczenie do tykającej bomby z posmakiem pysznego wina na języku i pełną świadomością sporej odległości od niebezpieczeństwa. O pozorach zaangażowania, teoretyzowaniu, a prawdziwie aktywnej postawie… zobacz więcej

Smętarz dla zwierzaków szybko zamienia się w diabelski rollercoaster, który pędzi na złamanie karku, aby tylko odhaczy większość gatunkowych klisz. - Kolejne ekranizacje prozy Stephena Kinga wyrastają jak grzyby po deszczu. Nowa wersja Smętarza dla zwierzaków została wyhodowana na żyznej glebie, chociaż można dopatrzyć się w niej udziału… zobacz więcej

Może zauroczyć swoją literacką duszą i poszukiwaniem uczuć w świecie, gdzie ważniejsze jest przetrwanie. Jednak szybko irytuje swoim chaosem, delikatnością, która sprawia, że to ulotne doświadczenie. - Tranzyt to ogromna obietnica. Dzieło osobliwe. Film, który pod rękę z oniryzmem, jakimś zniekształceniem percepcyjnym komentuje współczesne napięcie migracyjne nawiązaniem do rzeczywistości z czasów… zobacz więcej

Niedobrani to karnawał najróżniejszego poziomu poczucia humoru, pełnego błyskotliwości, przenikliwości i ostrości obnażającego wszystko i wszystkich! - Niedobrani bardzo udani! Ten doskonały tandem to nie tylko prosta gra przeciwieństw głównych bohaterów, ale przede wszystkim kilka strategii komediowych i poziomów, które się uzupełniają i śmieszą na skalę… zobacz więcej

Dobrze zarysowany melodramat w konwencji slow cinema, jednak w swojej delikatności szybko zaczyna tracić jakiekolwiek barwy i rumieńce. Przez co staje się kartką z pamiętnika. - Rozkrok głównej bohaterki, impulsywność jako główny nośnik zdarzeń. Asako. dzień i noc próbuje gdzieś zostawić w oddali konwencjonalne i linearne historie miłosne oraz zaproponować w niesfornej… zobacz więcej

Intrygujące kino o widzianym, a wyobrażonym. O pracy na emocjach, a ich nadużywaniu w enigmatycznej atmosferze. Jednak zagubione w ilości wątków wśród pięknych widoków. - Film Terapia ambitnie celuje w terapię szokową. Dla wodzonego za nos widza, który w pewnym momencie zostanie wprowadzony w poczucie całkowitej niepewności. Co jest obłędem i dopiskiem fantazji bohaterki, a co… zobacz więcej

Marvel Studios wie, co fanom w duszy gra — funduje im to z naddatkiem, ale nie z przesytem. Tak, żeby seans był przeżyciem, a nie wizytą w fast foodzie. - Uniwersum kwantowe, Asgard, kosmos albo Wakanda — w ciągu 11 lat twórcy zbudowali szczegółowy i wiarygodny świat MCU. Wraz z premierą Avengers: Koniec gry finalizuje się w nim pewna era. Film… zobacz więcej

Pierwsza seria to najlepszy serial detektywistyczny, jaki w życiu widziałem. - Ocena po pierwszej serii Oceniam ten serial już po pierwszej serii i oceny nie mam zamiaru później zmieniać. Dlaczego? Bo każda seria opowiada nową historię z innymi bohaterami, więc spokojnie można je… zobacz więcej

Yomeddine. Podróż życia nie jest utworem nieznośnie uduchowionym. Prosty, nie prostacki i tym wygrywa. Zachowuje równowagę surowego naturalizmu i uczuciowości. - Z pozorną lekkością, ale jednocześnie ogromnym zaangażowaniem emocjonalnym dostajemy bez kosmetyki realiów obraz o potrzebie bliskości. Nasz bohater rusza w drogę, by odnaleźć rodzinę, uzupełnić… zobacz więcej

Pewnego dnia ma wielką siłę pozornej obyczajowości. Siła tkwi w rutynie i tym, że to, co dla kobiety jest stanem amoralnym, dla społeczeństwa stało się powszechne i wpisane w jej rolę. - W utworze o tak niepozornym tytule Pewnego dnia jest zaklęta spora siła odnajdywania nienormalności, ekstremum w rytualnej codzienności. Można nabrać się na zwyczajność przedstawionej rzeczywistości z… zobacz więcej

Marsz żałobny dla kultury, wartości jednostki i kondycji człowieka w aranżacji muzyki pop. Hipnotyzująca i uwodzicielska trasa koncertowa po piekle. - Przyspieszone tętno, uczucie stąpania po kruchym lodzie w miejscu, do którego nie wiemy, jak trafiliśmy. To uczucia, jakie towarzyszą seansowi Vox Lux.. Utwór tragiczny w sosie kiczu i cekinów w celu… zobacz więcej

Zuchwałe kino nietworzące kolejnego portretu seryjnego mordercy, a zastanawiające się z cudzej perspektywy nad fenomenem, „celebryctwem” i wpisaniem w popkulturę mordercy. - Piekielnie trudnym jest sprawić, by widz został zahipnotyzowany i na pewnym poziomie odczuwał nieprzewidywalność historii opartej na faktach, bardzo głośnej, naprawdę popularnej globalnie. Jednak… zobacz więcej

Twórcy trafiają w sedno, starając się zdiagnozować problemy milenialsów, osób wkraczających obecnie w dorosłość i planujących życie na własnych zasadach. - Amerykańscy scenarzyści spłycają często postacie przedstawione w filmach. Miłosne decyzje bohaterów ewokują bardziej paradygmat kina gatunkowego niż luźne konsekwencje błędów oraz potknięć popełnionych w… zobacz więcej