Filmy 1973

Trójka drobnych złodziejaszków planuje porwać policjanta, a następnie wymienić go na brata jednego z nich, aresztowanego w trakcie napadu rabunkowego.

Przy radosnym finale IX Symfonii Beethovena rozentuzjazmowany tłum wyciąga rękę w hitlerowskim pozdrowieniu. Hitler z miną dziecka bawi się z psem. Dziennikarz ze Stanów Zjednoczonych zapewnia o swoim podziwie dla nazistowskich metod zarządzania krajem. W Rzeszy powstają nowe autostrady i magistrale kolejowe. Fräulein Braun wygłupia się na łyżwach. Jej życiowy partner popija kawę w towarzystwie zrelaksowanego Ribbentropa, Speera i Goeringa. Zebrany wokół choinki tłum śpiewa Cichą noc. Nad drzewkiem zawieszony został potężny faszystowski symbol. Ot, życie codzienne ze swastyką w tle. Swastyka nie jest kolejnym filmem dokumentującym narodziny i potworności nazizmu. Philippe Mora zaprasza nas na wycieczkę po nazistowskich Niemczech z perspektywy prywatnych filmów dokumentujących życie przywódcy i politycznych liderów kraju.

Dwóch gangsterów próbuje ukraść 500 000 dolarów znajdujących się w... zwłokach zabitego mafiosa wysłanych do rodzinnej Sycylii.

Trzej bracia próbują przetrwać w rozpadającej się słoweńskiej wsi, przez masowe wyjazdy ludności do pracy do RFN i Austrii.

Dominique (Olga Georges-Picot) przypadkowo spotyka Jean-Louisa (Michel Le Royer), swojego byłego chłopaka, i zaprasza go na drinka do jej domu. Okrągłe łóżko wzbudza ciekawość. Dominique uważa za swój obowiązek i przyjemność opowiedzenie jej o podróży tego łóżka oraz związanych z nim historiach miłosnych i erotycznych.

Grupa młodych desperados jest ścigana od kilku lat przez zdeterminowanego strażnika bankowego (Jack Palance). Zarówno działania gangu, jak i ich upadek w kulminacyjnym finale są bardzo drastyczne i brutalne.

Film opowiada o utopijnym, konsensualnym i świątecznym porzuceniu gospodarki rynkowej i produktywizmu. Ludność decyduje się na określoną liczbę postanowień, z których pierwsze to „Wszystko zatrzymujemy”, a drugie „Po całkowitym przestoju odradzają się – z niechęcią – tylko te usługi i produkcje, których brak okaże się nie do zniesienia. Prawdopodobnie: woda do picia, prąd do poczytania wieczorem, radio z informacją „To nie koniec świata, to pierwszy rok, i strona Celestial Mechanics”. Wejście w życie tych uchwał odpowiada pierwszemu dniu nowej ery, Rokowi 01.

Fabularyzowana impresja przedstawiająca życie na węgierskiej prowincji. Do oddalonej od stolicy wioski przybywają dwaj fotograficy, którzy z ukrycia bądź jawnie uwieczniają na taśmie portrety tubylców. Na zdjęciach, obok młodszych mieszkańców, dominują starsze kobiety, które w melancholii rozpamiętują przeszłość, spotykają się we własnym gronie i kontemplują powolną śmierć rodzinnej wioski. Choć bohaterowie są zapraszani na wiejskie imprezy i fotografują potańcówki, pracę rolników czy działalność lokalnej władzy, wciąż wracają do jednego domu, w którym mieszka starsza kobieta otoczona zdjęciami z młodości.

Filmowa opowieść o ostatnich latach życia głównego dowódcy wojsk w Jakucji i Terytorium Północnym w czasie wojny domowej, Nestora Kalandariszwila. Były anarchista, bierze czynny udział w działaniach wojennych. Walczy z armią Kołczaka w regionie Irkucka i przeciw wojskom Siemionowa na Zabajkalu. Zginął w zasadzce niedaleko Jakucka...

Mathieu (Sami Frey) jest odbierany ze szpitala przez żonę i przewieziony do mieszkania. Jego żona wraca do domu do syna. Następnym razem, gdy go widzi, wyznaje, że jest zakochany w innej kobiecie. Odwiedza go ta kobieta, która jest identyczna z jego żoną. Po kochaniu się odchodzi. Potem wraca. Mathieu strzela do niej - czy może strzela do lustra?