Filmy szpital, nadzieja, relacja matka-syn

Przebudzenia to oparta na autentycznych wydarzeniach poruszająca opowieść o lekarzu, który na zawsze zmienił życie swych pacjentów. W rolach głównych wystąpili: Robert De Niro i Robin Williams. Williams gra rolę dr Malcolma Sayera, naukowca, który wykorzystuje eksperymentalny lek, by przywrócić do pełnej świadomości pogrążonych w katatonii pacjentów. De Niro wciela się w postać Leonarda, pierwszego pacjenta, który przechodzi kontrowersyjną terapię. Zachęcony powodzeniem eksperymentu dr Sayer decyduje się podać lek pozostałym chorym.

Po kilkuletniej, tajemniczej nieobecności, Człowiek ze Stali powraca na Ziemię. Podczas gdy starzy wrogowie knują jak unieszkodliwić Supermana na zawsze, on ma inne kłopoty - kobieta jego życia, Lois Lane postanawia go opuścić. Czy na pewno? Słodko - gorzki powrót Supermana zmusza go do zmniejszenia dystansu między nimi i znalezienia miejsca w społeczeństwie, które nauczyło się żyć bez jego pomocy. Podczas próby obrony świata przed kataklizmem, Superman odbędzie podróż od głębi Oceanu, aż po krańce Kosmosu.

Historia skupia się na Pi Patelu, nad wiek rozwiniętym synu pracownika zoo, którego rodzina decyduje się na przeprowadzkę z Indii do Kanady. Udaje im się załapać na frachtowiec, ale niestety, podczas podróży, statek się rozbija. Pi, jako jedyny ocalały człowiek, dryfuje po Pacyfiku w jednej łodzi ratunkowej razem z zebrą, hieną, orangutanem oraz tygrysem bengalskim. Wszyscy walczą o przetrwanie.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

W październiku 1998 roku w miasteczku Laramie, w Wyoming, dwóch młodych ludzi śmiertelnie pobiło geja. Wkrótce po tym reżyser Moises Kaufman i członkowie nowojorskiego Tectonic Theater pojechali do Laramie. Aktorzy przeprowadzili ponad 200 wywiadów z mieszkańcami miasta.

Wykładowca z montrealskiego uniwersytetu, 50-letni Remy, dowiaduje się, że jest nieuleczalnie chory na raka. Była żona Louise poczuwa się do opieki. Namawia ich syna, Sebastiena, mieszkającego na stałe w Londynie, aby przyjechał i odwiedził ojca. Sebastien robi wszystko, aby uratować ojca. Niestety, jest to niemożliwe.

Biograficzna historia Sida Viciousa - basisty punkowej grupy Sex Pistols i jego dziewczyny Nancy Spungen. W 1977 roku Sex Pistols odnoszą największe sukcesy. Gwiazdami zespołu są Sid Vicious i Johnny Rotteni. Niedługo po tym jak Sid poznaje młodą Amerykankę – Nancy, grupa się rozpada. Sid planuje rozpoczęcie kariery solowej. Jest coraz bardziej uzależniony od Nancy i heroiny. Gdy w październiku 1978 w nowojorskim hotelu Chelsea zostaje znaleziona martwa Nancy, Sid zostaje aresztowany i oskarżony o jej morderstwo.

Zwariowane lata 70, początek epoki rock and rolla i rewolucji seksualnej. Małe, katolickie miasteczko gdzieś na południu Irlandii. Tutaj zaczyna się historia młodego chłopaka z niebanalnym podejściem do świata i siebie samego. Urodzony w niewłaściwym miejscu i czasie, porzucony jako niemowlę na schodach kościoła, Patrick od najmłodszych lat wprawia w konsternację swoich bliskich i konserwatywne otoczenie – największą frajdę sprawia mu przymierzanie sukienek wychowującej go macochy. Kiedy w miasteczku zabraknie miejsca dla jego ekstrawagancji, Patrick wyruszy w zaskakującą i nieoczekiwaną podróż do serca Londynu, gdzie być może uda mu się znaleźć to, czego tak usilnie szuka...

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Lorenzo wraca z rodzicami z archipelagu Komory do Waszyngtonu. Wkrótce z chłopcem zaczyna się dziać coś niepokojącego - począwszy od zaburzeń na tle nerwowym, po problemy z narządami zmysłów. Lekarze długo nie umieją postawić właściwej diagnozy, która ostatecznie brzmi jak wyrok: ALD, czyli nieodwracalne zwyrodnienie mózgu, na które nie ma lekarstwa.